emoties
- 11.04.18
- slotje en prive
- No Comments
Gisteravond geweldige avond gehad,
en ik kan dan echt dingen even loslaten in de zin van
niet aan denken.
Dat de emoties er zijn en er uit willen ?
Tja daar ontkom zelfs ik niet aan.
Ik zit momenteel erg hoog in mijn emoties
allemaal vrij logisch en verklaarbaar.
De spookgroep is dan ook erg begripvol en laat me
mijn ding doen op mijn manier.
Krijg nog wel heel veel complimentjes over de aankleding
en dat doet me vanzelf heel erg goed.
Als ik thuis kom zit oudste hier met zijn vrienden
ik wist er van , alleen wisten zij schijnbaar niet dat ik spook was.
Dus gesminkt binnen komen is dan wel een dingetje
vooral als de mannen me willen feliciteren met mijn verjaar.
Ze trekken zich er niets van aan, en zo word ik hartelijk binnen gehaald
en ben meeste al kwijt voordat ik in de keuken ben 😉
Het geeft me absoluut een warm gevoel , fijne mensen zijn het.
Vooral als ik bij het schoonmaak ze even bij me komen staan,
me even willen laten voelen wat er ook is,
ook wij zijn er voor je.
Als t hele spul vertrekt om naar stad te gaan ben ik alleen….
en merk dat ik goed gezeldschap op prijs stel
maar ook het alleen zijn nodig ben af en toe.
Gister oude vriendin gebeld, die had al wat gehoord maar
wachtte het rustig af , ik wilde haar de hele waarheid vertellen
en geen halve.
We praten als vanouds weer bij en het is goed, ze geeft me
aantal waardevolle dingen mee.
Dingen die ik wel weet , maar altijd fijn het van een ander te horen.
Dat mijn gedachte gang inderdaad klopt en dat ik dat niet hoef.
Eigenlijk moet ik op tijd op bed,
morgen nog een aantal dingen te doen , maar er is te veel onrust in me.
er spoken nogal een aantal dingen om maar even in de sfeer te blijven.
Want er gaat iets stoppen alleen weet niemand wanneer
ondertussen gaat alles gewoon door, ook de leuke dingen.
Dat ik mijn moeder 6 jaar terug grotendeels al verloren ben
toen zij haar hersenbloeding kreeg en geestelijk heel erg veranderde.
Dat ze me nu alsnog mijn broer toeschuift
en ik daar absoluut niet een 2e keer in trap.
Zijn allemaal dingen , dat ik haar nu voor een 2e keer ga verliezen
een vrouw die lijkt op mijn moeder maar het niet meer is zoals ze was.
Het is allemaal zo dubbel.
Ondertussen moet er wel van alles geregeld worden,
in gang gezet, besproken , en ik weet wie diegene is die het aanzwengelen moet.
Ik kan dat, absoluut. En zal het zeker ook doen ………wie anders.
Nu nog de moed en energie vinden..
daarom wil ik morgen ook zo graag even het veld in .
Even aarden, even ontladen , even 1 zijn met de natuur, de Engelen,
en mezelf.
Even de spoken uit mijn hoofd en hart verdrijven door terug te gaan
naar de basis, mezelf.
Mijn emoties even laten gaan en dan weer opladen.
Het gaat nu beginnen zoals ik recent schreef en weet je ?
Ik weet niet of ik er klaar voor ben ,
maar is weinig keuze in deze.
En tja dan zit ik dus hoog in mijn emoties….
denk dat het tijd wordt om te knuffelen met mijn Teigetje..
hoop toch ooit echt even die 2 armen te voelen
die me gaan vangen en vasthouden.
Ooit… want ik blijf dromen.
De kaarten voorspellen het me van wel , nu hopen dat ik
het dan ook zie.
Trusten lieve lezers..
geniet van een zonnige zondag 😉
XXXXXXXXX
Geen reacties »
RSS feed for comments on this post.