En dan even rust….

Vanmiddag de spullen van de spooktocht op geruimd.
Er wordt druk gebroken en weer opgeruimd
ik weet dat ze alle hulp kunnen gebruiken
maar wil zo graag het veld in .
Scheelt dat iemand blog leest
en die laat me met een knipoog gaan,
dank je wel.

In het veld is het rustig, beetje mistig en kom even
volledig tot rust.
Dat was ik ook absoluut even nodig,
doe een erg leuke ontdekking en geniet
van de duizende zilveren draden in het lage zonlicht.
Het is pracht , het is stil en sereen.
Kan even mijn emoties de loop laten en dat is goed
ik weet het hoort er allemaal bij.

Dan naar huis even bij Omama langs…
die zit verslagen en zegt niet zo heel veel.
Terwijl er zoveel te bepraten is.
Misschien vind ze het niet leuk dat ik toch
mijn dingen doe, maar als ik thuis ga zitten
of hele dag bij haar helpt ook niet echt.
Maar eens kijken deze week of er iets van een gesprek
los getrokken kan worden.

Nadien heerlijk douchen, knapt een mens ook van op.
En nu wachten tot oudste er weer is met het eten 😉
Denk dat vanavond rondje cafe word,
maar eerst ws klaverjassen en
even dom zeuren, en scheelt dat kunnen we.
En dan is het weekend zomaar weer voorbij,
had wel iets langer gemogen 🙂

Fijne zondag nog lieve lezers.

XXXXXXXXX