Waar ik erg blij ben dat ik iets heb kunnen doen
moet het Omama nog wel even verteld worden.
En aangezien ze zeer wisselend reageren kan
blijft het altijd spannend.
Dus ik vanavond naar haar toe.

Vertel haar rustig en eenvoudig wat ik gedaan heb.
het eerste wat ze aanvraagt: ik kan dus echt helemaal thuis blijven?
ja Mam, tot het allerlaatste moment geen gedoe geen getrek gewoon thuis.
Ze schiet in tranen, en zucht : gelukkig geen hospice , geen vreemde omgeving.
En ik merk hoe ze daar dus mee bezig was, en begrijp dat ook wel.
Heel haar gezicht wordt zachter als ze beseft dat het echt waar is.

A.s. vrijdag het gesprek, ze vind het allemaal prima.
Het enige wat telt is haar wens thuis te blijven en die is ingevuld nu.
Dat geeft haar en mij absoluut een heel stuk rust…
merk dat ik er zelf ook van onder de emoties kom.
Zuiver uit het feit dat haar wens doorgaat
maar dat ik nu toch iets heb kunnen doen.

Fijne avond lieve lezers..

XXXXXXX