Ondertussen is het bij schrijven
een jaar na dato dat het hopeloos fout ging hier.
Maar ook de start van een einde.
een einde waarvan ik nu weet
dat ie nog steeds niet einde is.

Maar ik weet nog heel goed
hoe t ging , wat er gebeurd is.
Mede natuurlijk door HV en blog.

En wat er nu gebeurd,
hoe mijn mannen tegen over ex staan.
Of niet staan en wat hij doet.

Ook dat komt goed
maar maakt af en toe mijn woede niet minder.
Toch ben ik trots op mezelf
ik heb t geflikt en gered.

Met hulp….zekers….maar was niet te trots
om die te vragen en dankbaar dat ze er waren.
Komt allemaal goed, ooit.

Voor nu?
Knuffelen met een Teigetje
lekker slapen lieve lezers
dank jullie wel 😉

XXXXXXXXXXXX