En dan is het gebeurd, batterijtje helemaal leeg.
Emotioneel een wrak en lichamelijk ook al niet veel beter.
Hoe dat komt?
Ontlading van een hele grote dosis spanning waarvan ik wel
wist dat het er zat maar niet dat het zo erg was.

Het spookte al een tijdje door iets anders.
Iets wat mij liet reageren en gevoelens gaven waarvan ik
werkelijk niet meer dacht dat ik ze had.
Een onbewust verlangen is aangeboord en tja dat is even
erg lastig handelen, een stuk uit mijn verleden wordt weer
opengetrokken  en daar was ik niet helemaal op voorbereid.

En dan natuurlijk dat alles qua woningen rond is,
ik zeker weet een dak boven mijn hoofd te hebben.
Maar ook wat er allemaal nog gedaan moet worden
het maakt dat ik af en toe overzicht beetje kwijt ben.
Als oudste dan vannacht met zijn kameraden hier ook
nog even aankomt, wordt het laat of liever vroeg.
Met de nodige emoties.
Als daar gisteravond al een emotioneel telefoon gesprek
aan vooraf gaat ben ik leeg, echt helemaal op.

Dat vandaag het een waardeloze dag is wat dat betreft
mag duidelijk zijn.
Morgen t veld in, opladen want ontladen hoeft al niet meer.
Maar het is lang geleden dat ik zo ontzettend moe was.
Komt wel weer goed hoor lieve lezers
ik kan dat , dat weet ik .
Gelukkig even tijd voor, maar God wat zou ik nu even een
knuffel kunnen gebruiken.

Fijne avond lieve lezers
XXXXXXXXX