onzichtbaar

Het is nog niet zo lang geleden, 
dat ik iets niet begreep.
Voelde me gekwetst en snapte werkelijk niet waarom wat er gebeurde
zoals het gebeurde.
Nu?
Is het duidelijk, onzichtbaar ziek zijn, zonder duidelijke diagnose
maakte dat iemand niet kon wat ie graag wilde.
Dat dit verhaal goddank een naam kreeg, 
een behandeling en nu een goede toekomst?
Beter…………………..

Zelf herken ik het…….mijn vingers, mijn lijf, de koortstaanvallen
omdat ontstekingen door mijn lijf gieren.
Het minder kunnen dan je wilt,  ik noem het niet.
Doe gewoon minder , of ander tempo of gooi een schema om
omdat ik dat kan , die vrijheid heb.
Ik heb geen zin om me te moeten verantwoorden,
of uit te leggen , en soms heb ik ook gewoon goede dagen.
Soms ook niet…………..
Iemand opperde , ziek melden en af laten keuren………..
en dan ?
Alsof je er dan bent.
Je raakt er op een of andere manier ook aan gewend,
wakker worden omdat je verkeerd ligt,
even andere methode moet bedenken je ding te doen.
Of hulpeloos te kijken naar iets wat nodig gedaan moet
worden, maar wetend, die kracht is er niet.
En dat voor iemand ie ooit NL kampioene armworstelen was.

Spreek jongste vanmiddag , en krijgen langs de lijn over werk
en hoe ik hoop het rustiger aan te kunnen doen.
Zijn: Mam wil niet lullig klinken maar als je de kans hebt?
Doen!  Je bent nu eenmaal niet zo groot en sterk meer
dan je ooit was.
Kind heeft gelijk,  mijn geest heeft de nodige klappen gehad
maar mijn lijf meld me trouw mijn leeftijd en beperkingen.
Heb geluk met de kantoren, genoeg tijd om te doen wat moet
en kan zelf intern switchen als dingen dan wel super gaan,
dan wel een dag totaal niet, zij zullen het niet vernemen.
Maar toe moeten geven
dat je in de keuken inwendig staat te vloeken omdat je 
een simpel koffiepakje niet open krijgt?
Wel , zover ben ik nog niet helemaal…………………
mijn lijf , allee………….maar mijn vingers ben ik zo hard nodig.
En ja, alternatiefjes geprobeerd en nee ben niet van de
pijnstilling.
Loop nog medicatievrij in de ronde, 
dat hou ik nog graag even zo………..want weet stil je de pijn?
Zodra t uitgewerkt is ben ik dubbel aan de beurt.
K word oud, maar : 
wel met genoeg Liefde om te geven.
Dat dan weer wel.

Trusten lieve lezers
XXXXXXXXXXX

Geen reacties

Comments are closed.

RSS feed for comments on this post.


  • het verleden

  • afdelingen