out

En toen ging het even fout…. klein beetje maar hoor …;)
Zaterdagnacht valt het me aan, hoesten, koorts , en toch slaap ik redelijk.
Lief maakt zich liefdevol erge zorgen en heeft nummer van HAP al 
opgezocht, zo gek is het nog lang niet.
De zondag kom ik door met para en codi.
We hebben eigenlijk 2 afspraken , Lief neemt er eentje voor zijn rekening
en ik kruip met 5 kittens op de bank, dat slapen niet echt wat word 
lijkt me logisch, gezellig is het wel.
Gisteravond gaat lampje op tijd uit en duik ik lekker plat,
in de armen van iemand die zelf ook nog niet 100% is.

Zet de wekker om 8 uur om te kijken hoe het dan is.
Slaap eigenlijk erg goed, en ben er om 6 even uit en sta in de keuken
te dubben.
Het is de laatste week, en eigenlijk is de school zo goed als op orde.
Kantoren is helemaal piek fijn , maar weet hoe zo’n karwei ik LG 
geef als ik me ziek meld.
Maar aan de andere kant en die geeft de doorslag
ben ik volgende week wel de moeder van de bruidegom.
EN mag en kan het risico niet nemen er niet te zijn of maar half.
Dan maar beter op tijd in grijpen, anders had ik deze week zekers
wel zelf doorgedaan.

Pak nog even een uurtje en ga dan tegen kwart over 8 maar bellen,
meesten zijn pas op half 9 te bereiken , ok dan , gelukkig LG wel eerder
zodat ze tijd heeft en het op tijd weet.
Voel me schuldig aan de ene kant en andere kant krijg ik cart blance
ook van kantoor…..bel maar eens ergens eind van de week.
Zou wel heel praktisch zijn met sleutels en dergelijk maar dat ?
ga ik nog wel even bekijken , het geeft me onbewust toch eigenlijk
gelijk een stukje rust.
LG moet natuurlijk de sleutels en wil wasgoed ook wel even meenemen.
Ze is hier voor het eerst en beaamt wat voor geweldig plekje ik heb, 
laat haar even rondom zien en ze begrijp dat ik hier thuis ben
en thuis kom.
Haar: wat een prachtige omgeving had nog willen vragen of zij 
ook ervaarde als je park op rijd alsof je paradijs binnen rijd.
Bij gelegenheid nog eens doen , ga ik vast weer vergeten.

Dan HA bellen, ben net over dus moet naar nieuwe en dat?
Vind ik best spannend.
Een jonge dame die heel makkelijk is en als ik vertel van bruiloft
is het een simpel: OK even hard aanpakken dus.
Krijg antibio en predje  mee , die gaan het wel doen , niet bang voor.
Lief is opgelucht als ik met hele pakket thuis kom
en aangezien ik niet van medicatie ben is dit nog al wat maar nu 
even nodig.

En zo heb ik zomaar extra dagen vrij die ik heel nuttig ga besteden:
domweg helemaal niets doen en bijkomen.
Ben benieuwd of de pijn in mijn pols, schouders en knieën 
nu ook minder worden, zou erg prettig bijkomstigheid zijn 
zeker zo vlak voor de vakantie.

Kortom het gaat even iets minder maar zeker niet slecht.
Eet goed, slaap goed maar dat kan niet anders met zo’n 
lieverd naast me.
Dat slaapt hoe ellendig je je ook voelt
toch stukken beter.

Geen zorgen , onkruid vergaat zomaar niet.
EN het is in ieder geval geen Corona.

Trusten lieve lezers
XXXXXXXXXXX

Geen reacties

Comments are closed.

RSS feed for comments on this post.


  • het verleden

  • afdelingen