Het verhaal van demandiezichmijnbroernoemde blijft toch aan mijn huid
plakken in de zin van ….
doe ik hier Moeders wens teniet?
Doe ik er zo goed aan ?
Merk hoeveel onrust het me brengt, en hoe ik er toch mee bezig blijf.

Vannacht zit ik hele tijd buiten, naar de vallende sterren te kijken.
Krijg gezeldschap van vleermuizen die me de nachtvlinders van het laken
plukken en 2 egeltjes waarvan er 1 wel heel aanhankelijk is.
Die kan ik aaien en ze laat het zich heerlijk aanleunen.
En dan daalt er een rust over me, t is goed zo.
Als er een zegen op rust heeft hij geluk , en zo niet?
Is het niet aan mij en niet mijn probleem.

Bij openen van de mail weer bericht van de notaris, 
laatste handtekeningen moeten gezet en dat doe ik vanmiddag
maar direct dan is het klaar.
Rij even door naar Lief, wetend met hoeveel tegenzin hij de laatste
dagen draait.
Had veld in gewild maar het waait behoorlijk, t is bewolkt 
laat maar , komt nog wel en anders? 
Maar niet , heb mijn rust weer terug.

Thuis zooi beetje op orde, de kleuters even weer naar buiten,
wachten op Lief die wat later is, 
die vind me verstopt tussen de struiken als ik aan t onkruid
plukken ben LOL.
Even de bakplaat weer aan en zo maken we ons eigen feestje.
Vond in de brievenbus een blauwe envelop , en vraag me verbaasd
af waarvan dan ?
Wel , ze gunnen me iets extra’s en dat is altijd welkom 😉

Over het hele Corona gedoe?
Gaan we t maar niet hebben.
Ook niet die schouder, elleboog  , pols en vingers 
momenteel.
XXXXXXXX