Dat ik grote sympathie heb voor de boeren mag duidelijk zijn
en alles wat er gebeurd brengen herinneringen terug.

1978: 
Mijn ouders hadden kleine boerderij, 4 koeien, 3 varkens,
wat kippetjes en een onwijs grote moestuin , plus stukje akkerbouw.
Opa en Oma woonden er naast en mijn vader had er een volle
baan naast.
Alles kwam of wel van het land, of uit de tuin of uit eigen schuur
om ons gezin en Opa en Oma de winter door te helpen.
En : we moesten allemaal helpen, het was geen vraag je deed het
gewoon,
Mijn eerste taak: Kalfjes voeren…..of de melkbussen en de zeie klaar zetten,
dan wel schoonmaken.
Helpen in de moestuin, zaaien, oogsten, inmaken, of als het varken geslacht
was in zakjes doen, en invriezen, wekken van groentes, bieten rooien,
winterwortels rooien………… koeien melken tenminste leren, 
muren witten en teren, varkens castreren, pakjestouwen maken,
hooien, heb het allemaal meegemaakt.
Dat mijn vader op zondag altijd lag te slapen?
Beste man werkte van 5 smorgens bij toeren tot 1 snachts….

Maar: in 1978 moest het allemaal groter.
Een man van de R…bank kwam, er moest geinversteerd, quota, 
meer koeien, meer omzet, maar dat kon allemaal met lening.
Mijn ouders gingen toen richting de 50 jaar en wilden dat niet.
Zagen het niet zitten en zo stopten ze …………… het vee verkocht,
de varkensschuur werd afgebroken, de koestal werden de greppels
dicht gegooid.
En omgebouwd naar garages, hobbyruimtes, maar ik weet nog
hoeveel verdriet het hen deed.
De koeien die ze bij naam kenden, de kalveren die wij als kind “kregen”
en optrokken.
Hoe de beste melkkoe kopziekte kreeg en ik mijn vader zag huilen.
en zo zijn er tig verhalen, emoties, herinneringen , 
en zo zijn er ook tig mensen die zich dit herinneren.
En daarom?
Snap ik die boeren zo goed.

XXXXXXXXX