flow
- 09.17.12
- gedichten en gedachten
- No Comments
In een heel zwaar donker verleden
verzoop ik in verdriet.
Maakte de weg tot het heden
daar waar toeval: dat bestond niet.
Heb de donkere dieptes
gezien van intens verdriet.
maar ook de hoogtes van de zon
toen ik die put achterliet.
Alle dromen hebben vleugels
en niets is echt te ver.
Leef je leven zonder teugels
dan schop je het ver!
Maar ga nooit over grenzen
die door een ander opgelegd,
die waarschuwen dat niet ieder
al zover is in gevecht.
Neem de tijd en neem het leven
zoals leven is is bedoelt.
Kijk om je heen en geef wat je kunt geven
omdat je weet hoe het voelt.
Maar vergeet nooit dat in de basis,
wij allemall gelijk zijn.
Dat niemand van oorsprong egoist is
maar we allemaal zelfde zijn.
XXXXXXXXXXXXXx
Geen reacties »
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL