Het ene blogje doet me glimlachen
een andere nadenken.
Hoe het allemaal zo kan
en zo ontstaat dat wil ik wel begrijpen.
maar waarom sommige dingen bij sommigen komen
is soms een compleet wonder.

Ik praat met Omama en Eega na over logee.
Op een of andere manier krijg ik geen vat op hem
en aan andere kant ook weer wel.
Is hij samen met anderen kun je het shaken
heb je hem alleen is er niets mis mee.

De dingen doen waarvan je weet
dat het een ander irriteerd
en alleen netjes en beleefd zijn
ook die ken ik.

Vanmorgen belt zijn moeder
eigenlijk is het een smoesje maar ze vraagt hoe het gaat.
Als je hem zat bent stuur je hem maar weg, en dat meent ze.
Hoe gaat het? Moeizaam , zo eerlijk ben ik.
Iets in me zegt me dit op te slaan.

Als oudste en logee terug komen kijk ik hem aan
je moet je moeder even bellen, en dat doe ie trouw.
Even is er een blik van: wat zei ze nog meer?
Ik zeg niets, helemaal niets.
Maar heb het gevoel dat hij wel vaker weggestuurd wordt,
ik kan dat niet en ik doe dat niet.
Wel stel ik bepaalde voorwaarden op
die duidelijk zijn voor alle 3 op dat moment.

Oudste verteld vanavond dat hij het heel gezellig vond
had best langer willen blijven.
Ik begrijp het wel, maar kan het niet.
Hij heeft een paar grenzen gezocht en ze gevonden
en mijn gevoel zegt dat ie dat helemaal niet erg vond
in tegendeel zelfs.

Er is iets mis met die jongen zegt eega,
yep er is iets mis.
Maar het ligt niet zo voor de hand
als je op eerste gezicht
zou denken.

XXXX