Zit samen met de welpen een film te kijken
en jongste zegt: je bent lief mam.
Nou zegt oudste, lang niet altijd.
Ik zit aan de grote tafel
bewust meer afstand
zodat, als ze willen,
bij me kunnen komen.

Ik kijk hem aan, zeg niets.
Nou zegt ie, als ik iets niet mag
om een of andere domme reden,
vind ik dat niet lief.

Tja , dat komt : ik kijk als ouder
en jij als onderwerp van,
wil wel eens verschillend.
Maar vind je de reden werkelijk zo dom
dan wil ik je graag uitleggen
waarom ik er zo over denk,
en als jij gelijk hebt
zul je die ook krijgen.
Das ook weer waar zegt ie,
en big smile is mijn beloning.
Maar , zelf ook jong geweest,
begrijp ik het heel goed.

Weet je trouwens mam
van die mevrouw op school?
Herken de naam, ken haar niet,
nou dat is een vertrouwenspersoon
daar kun je alles tegen zeggen
en ze mag niets doorvertellen.
Alleen als het echt niet anders kan
en ze helpen moet.

Ik luister op scherp.
Moet je alles wat je niet door vertellen mag
ook echt voor jezelf houden ?
ligt er aan lief.
Waaraan?

Als het iets is wat jou persoonlijk benadeelt
betrokken maakt in een situatie wat je niet wilt
of dwingt dingen te doen
waar je niet achter staat
dan zeker niet.
Dan is het belangrijk iemand te zoeken
met wie je praten kunt
en die de wegen weet
problemen te voorkomen dan wel op te lossen.

Is het iets wat iemand zelf over zich heen roept
moet je de gevolgen en verantwoordelijkheid
daar laten.
je kunt hooguit zeggen dat je het er niet mee eens bent
en het daar laten bij die persoon.

Het duurt even.
En dan komt het verhaal waar ik zeker van opkijk
hij had beloofd het niemand te vertellen
maar kan het ook niet voor hem houden.
het is een klasgenoot
die hele , en dan hele fouten dingen doet.
En er ook nog over opschept ook.

Ik vraag hem wat hij van die acties vind
dom, onbenullig en niet veel goeds voor de toekomst.
Ik bedank hem voor zijn vertrouwen
en vertel hem ook
dat Omama en ik
recent hebben besloten
dat we niet alle lasten van mensen om ons heen
op onze schouders kunnen  hebben.
Dat mensen moeten doen wat ze denken
te moeten doen,
en er zelf verantwoordelijk voor zijn.
Zolang het jezelf niet beinvloed.

klinkt egoistisch
maar :
zoveel er bij hem en mij binnen komt
de reputatie als zijnde altijd te vertrouwen
en altijd alles te kunnen vragen
geeft toch een druk.
En anderen lopen weer verder
en wij zitten er mee.
Enige methode is het daar te laten
waar het is,
als wij er geen ´last´van hebben.

er komt nog een verhaal achteraan
over een gezin wat verhuisd is
omdat iemand hun had aangegeven
bij de kinderbescherming.
Bijna was het hele gezin uit elkaar gevallen
uit een soort rancune
waar de honden geen brood van lusten.
Ze zijn veroordeeld, vernederd
en weggejaagd.
En summier vertellen de jongens
over de vermoedens
wie het gedaan zou kunnen hebben.

Als ik zeg:
het is niet belangrijk
persoon moet met zichzelf leven
vinden ze het nog steeds
een klotenstreek (sry)
maar ze weten ook
dat ik nog steeds contact met ze heb.
Het achterdeurtje
maar geen belasting 😉

Een dikke kus en knuffel
als ze uurtje langer slapen gaan.
Hou van jullie,
wij van jou.
Alleen ingrijpen als het echt
niet anders kan
en het nodig is,
maar nooit iets
doen of laten
ten koste van jezelf.

Hou het in gedachten!

Geloof dat het nog wel goed zit 😉

XXXXXXXXXXXXXX