woei

Vanmorgen gromt leeuwtje tegen de wind
schuddend begeven we ons op pad
het woeit wel erg hard
en de bladeren hangen als vliegers in de lucht.

Ik waai bijna leeuwtje uit op plaats van bestemming
en word onthaald door een mopperend iemand
die weer het weer zat is 😉
Nu mopperd ie altijd dus valt best wel mee.

Vanmiddag zijn welpen op tijd vrij
met wind in de rug waait de een mooi op tijd binnen
we zouden stad onveilig maken dus komt goed uit.
Jongste is in geen velden of wegen te bekennen.
ik bel zijn mobieltje maar niks noppes nada.
Licht ongerust vertrek ik met oudste
en rij de route die hij zou kunnen fietsen,
zijn er namelijk meer.

Halverwege telefoon: jongste is thuis.
Moets nablijven en had geen foon bij zich!
Iets over gooien met gummetjes 😉
en een fiks aantal weten nu dat ze dat niet moeten doen dus!

We slagen in stad,
ons een weg banend door de wind
in de kleine steegjes loopt oudste voor me
ik kom er bijna niet door 😉
Op de terug weg in een park
zie ik iemand lopen
haar haren waaien hoog op
en diep in haar jas
volgt ze haar weg.
Als ik toeter kijkt ze verbaasd op
om dan net als wij
uitgebreid te zwaaien,
ze kan die wind vast beter aan dan mij 😉

Thuis krijg ik de meest geweldige cijferlijst van jongste
onder mijn neus geduwd.
9,8,7, en een enkele 6 verdringen elkaar op rij.
Maar eerlijk is eerlijk
op KB nivo moet dat ook kunnen!

De hele dag denk ik aan iemand die jarig is
en een dubbel iets viert.
Als ik haar bel pakt ze me even met woorden terug
ze heeft gelijk 😉

Nog even snel eten, de school en dan douchen.
Een heerlijke verkwikkende douche
voor een paar vermoeide armen en benen.
Nu om 22.00 uur liggen de welpen al plat
ze zijn moe, ´t zal van het weer komen
van de lange dagen.
En voor mij
zal dat voorbeeld ook niet ver weg zijn
morgen vroeg op
judowedstrijd in Ommen.

XXXXXXXXXXXXXX

2 Comments »

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen