Vanmorgen lekker aan het werk
als buurjongetje binnen komt vallen,
kleine Jan is 4
en praat als brugman.
Hij dartelt om me heen
en heeft hele verhalen,
als hij vraagt of ze thuis zijn zeg ik:
Nee.
Welles zegt ie, Nietes zeg ik,
en dat gaat even tegen elkaar door
waarbij hij grijnst van oor tot oor.
Kijk maar,
de auto´s staan er niet, ze zijn weg.
Hij rent naar het raam en zucht:
Toch wel nietes. 😉

Krijg een hele verhandeling over de Sint
zonder kadootjes want die heeft de Kerstman
en mama moet kerstman nog bellen
want die heeft ook kerstbomen.
Ik speel met hem mee en ondertussen ruim ik op.
Als ik de stok van de dweil
(telescoopstok) in elkaar schuif
valt hij helemaal stil
en kijkt me met grote blauwe ogen aan.
M. kan toveren????
Ga op de knieen bij hem zitten en doe hem
lang en dan weer kort,
hij is zo vreselijk onder de indruk
dat hij de deur uit vliegt
al roepend:
Papa, papa , M kan toveren !

Een lachend gezicht van de vader verschijnt
wat zijn jullie toch aan het doen?
Kijk Papa, ze kan toveren!
En ik laat het kunstje nog eens zien.
De kleine man is diep onder de indruk
en de vader praktisch:
waar koop je die?
Dat is namelijk erg handig 😉
Lachend en warm vertrek ik naar huis
met in gedachten Janneman,
die daarop antwoord:
NEE gewoon JAN !
´t is zo´n heerlijk joch.

Ik hoest en proest en snotter
maar in de loop van de middag
wordt het hard minder
inplaats van beter.
Omama had ik beloofd mee te gaan
vanavond maar tegen die tijd
bonkt mijn hoofd,
schuurt mijn keel,
trekken mijn kaken,
en vlammen mijn schouders.
Soul had ik al afgemaild voor vanavond
en nu zeg ik alles af.
Duik na het eten even uurtje  plat
om te merken dat dat ook niet helpt.
Smeer mijn keel met honing
want mijn stem begint aardig roesterig te klinken
gelukkig dat ik dat gisteravond niet had!

Lieve Soul, praat later met je bij,
voor vanavond ligt deze oude dame
teminste zo voel ik me even 😉
bij tijds te bed!
Met honing op het nachtkastje
en de deken op 2 😉

XXXXXXXXXXX