Hey hoi daar,
vrouwtje vond het tijd dat wij ons eens voorstellen:
jullie komen ons regelmatig tegen namelijk in het blogje
al snappen we niet wat er aan ons zo bijzonder is .

Vorig jaar zijn we geboren zo rond mei
en net voor de grote vakantie mochten wij verhuizen.
Schijnbaar waren er een paar kinderen die heel graag een konijntje wilden
maar vrouwtje vond het niet verstandig om 1 alleen
zo zijn wij hier als zusjes samen gekomen.

´t was vreemd hoor eerst
we kregen wel een lekker groot hok
en we mogen elke dag naar buiten.
Ze hebben hier een hele grote tuin waar we niet uit kunnen
en zelfs een plek om hele grote gaten te graven
dom genoeg gooien die mensen ze elke keer weer dicht
zodat we op nieuw mogen beginnen.

Ik vlekje, die met de vele vlekken hahaha
ben de dikste van ons twee.
Omdat ik altijd met de neus vooraan stond bij het eten.
Stond idd, want Stampertje pikte het niet meer.
Na een hele grote dikke roffel op mijn dikke bolle toet
laat ik haar maar eerst
ze kan erg hard trommelen met die pootjes van haar.
Had het niet gedacht, gelukkig zit er genoeg spek op.

Ze bedenken ook de vreemste namen voor ons
speknek of rampestamp, maar zorgen heel goed voor ons.
Elke dag loof van worteltjes, wat ze met die wortels doen weten we niet
wij zijn zo verwend dat we het niet eens lusten !
En een stuk ijsbergsla, vers konijnenvoer natuurlijk
met allerlei lekkere dingen erin.

We knabbelen heel wat weg overdag,  baasje heeft de meest geweldige
struiken in zijn tuin.
Al is hij niet altijd blij met onze smaak, wij vinden zijn smaak geweldig 😉

Er lopen hier nog twee wezens rond,
we weten nog niet wat het zijn maar zijn zeker geen konijnen!
Ze hebben lange staart, maar zijn wel net zo lekker dik als wij.
Ik, vlekje, vind die rooie zo geweldig.
Als hij buitenkomt gaan we altijd even neuzen en
rennen we achter elkaar aan.
Die zwarte is zo vreselijk dom,
als je aan zijn staart ruikt springt ie in de lucht!
Echt geen konijn dus!
Maar die is wel lief want soms gaat ie op zijn rug liggen
en dan kunnen we tegen hem aan kruipen
en helemaal besnuffelen.
Ze ruiken heel anders dan ons maar we kunnen het prima vinden.

Als het regent schuilen we op heel veel plekjes
daar hebben ze wel voor gezorgd
maar die wind is helemaal niets.
Onze haren waaien voor de ogen
en zoals echte dames betaamt
willen we toch ons haar in model.

Kortom we zitten hier erg goed
en worden goed verwend,
maken rare capriolen
waar vrouwtje altijd om moet lachen.
Das lief mens want als ze roept
vlekje, stampje stoettie
dan krijgen we stukje brood
das zo lekker !

Vrouwtje heeft beloofd dat als er iets bijzonders is
wij hier ons eigen plekje krijgen
en zeg nou eerlijk:
hoeveel konijnen zijn er met een weblog ! ??
We zijn hardstikke modern bezig 😉

Liefs
Vlekje en Stampertje.