voordat ik vertrek voor dansen
ga ik altijd even bij Omama langs.
tot mijn grote verbazing
zie Stampertje in het hok zitten.
in een hoekje
alleen,
bibberend.

Vlek denderd nog buiten,
aan haar reactie te zien niks loos maar toch.
Gosh, moet er niet aan denken !

Ze eet wel, en als Vlek naar binnen gaat
kruipt ze stijf tegen haar zus aan.
En ik, ik weet niet wat ik denken moet
maar zeg ook maar even niets.

Vanmorgen ben ik eerste bij hun
en ze rammelen door het hok,
ze is er weer helemaal bij.
De hele dag spookt ze buiten en heeft het
bijzonder druk.
Dan , pas dan
denk ik dat ik weet wat het is!!

Zoals goede konijnen doen,
graven ze gaten, hele grote diepe gaten.
Vlek iets minder fanatiek dan Stamp.
Ze groef gister 2 enorme gaten
die onze oudste dichtgooide omdat het te gevaarlijk werd.

Gezien hoe een wit konijn zwart werd vandaag
denk ik dat ze moe was,
gewoon moe.
Inmiddels sprinten ze weer door de tuin
graven de gaten opnieuw,
en als die dicht gemaakt worden komt
er een diepe grote grom van Stamp.
Dichtmaken als ze in het hok zijn dus.

hoktijd is hier normaal als scherming invalt
opstaan: bij geluk van eerste die wakker is.

maar ik ben zo blij
dat er niets aan de hand is met die nijntjes
zou een week ziektewet opleveren!

XXXXXXXXXXXXXXXXXXX