zacht geweld
- 03.21.11
- serieuze gedeelte
- 3 Comments
terug op vorig blog:
´k weet niet wat het hem deed
was het de ene traan aan de buitenkant?
maar zowel welpen als eega
schrikken zich schijnbaar een hoedje.
zo mijn hoedje.
Mam? ja lief?
hoe kan dit nou, je bent er altijd.
Eega, wat was dit nou?
dit gebeurd jou toch nooit?
Iets over rust, over doordoen,
over af laten weten, over opperdepop.
voor even is er weer dat goede gesprek
het beseffen wat een moeder en echtgenote doet
en even is het heerlijk.
Geloof me , zodra alles weer gewoon is,
is het weer vergeten.
Maar even is er het besef
en die ga ik er even in blijven houden.
Ik weet dat ze het niet doen omdat ze niet van me houden
ik weet dat ze het doen omdat ze niet beseffen
ik weet dat ze niet doorhebben hoe ze zich gedragen
en ik weet dat het ligt aan een karakter waar ze mee zijn geboren
ik weet ook
dat ik daar af en toe in voordeel van mezelf
de confrontatie aan moet gaan.
En die ga ik
omdat ik weet, probeer niet te veroordelen
maar te blijven houden van.
´t is geen keuze, je karakter
´t is een keuze om te proberen bewust te zijn
en als je dat niet bent
de handvaten aan te nemen
en das niet makkelijk hoor,
moeten horen dat je sociaal toch lichtelijk
in de verkeerde hoek zit.
En toch
komen ze er allemaal
want ik vertik het om ze te laten vallen omdat
ze iets meekregen waar ze niet om vroegen.
XXXXXXXXXXXXXXXX
Dank jullie lieverds.
Vandaag heel verstandig thuis gebleven en idd even weer bed in
om vervolgens vanmiddag te genieten van de zon en de warmte !
En dat het mooi weer was JAAAAAAAAAA
maar het is een combi van vanalles.
Komt ooit weer goed gaat ooit weer voorbij 😉
Liefs Cheet
Soms is het zo, de winter was er naar, alle dingen om je heen ook en dan ben je ook nog iemand die het aantrekt, meeneemt, overdenkt, bedenkt, zorgt, bezorgd….. zorg dan maar eens voor jezelf zoals je voor de ander doet. En dat moet je dus weer zelf doen. Ingewikkeld! Om over het vrouwenlijf nog niet eens een boekje op te doen want dat kan er ook wat van.
Maar de zon schijnt, de lentekriebels komen ook bij jou en jou ruimte komt er ook.
Het kost alleen weer zoveel geduld van een nu ongeduldig mensch… dat is niet negatief, dat is de waarheid en ik kan je alleen maar sterkte en geduld toewensen. En zon, heel veel zon
En haal eens calcium/magnesium uit een potje voor jezelf. Daar ga jij vast van opknappen! Zeker weten. Want stress……. griebel wat maakt dat je lijf in de war, je geest kan het niet bevatten
Soms heb je het even helemaal gehad.
Soms is het onbewust niet begrijpen zo pijnlijk
Soms zijn de verschillende karakters zo sterk dat het botst.
Dan moet je even naar je lichaam en geest luisteren
Dan duik je dat bed weer in.
Maar blijf er nu lekker uit meid.
Gisteren met zon van de zondag gemist.
Maar de rest van de week veel zon, ondanks de koude nachten.
Geniet er van
Laad je op
En pak die draad weer op.
Liefs Anja
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX