Morgen vrij, het geeft me tijd en lange avond
in alle rust als de mannen slapen
om te denken.
Een stukje in het huis van text
van iemand die me in korte tijd
zeer dierbaar is geworden.

Pest protocol die zelfs in bejaardenhuizen
aangesproken moeten worden.
In een sublieme navolging van ons verhaal
lees ik het met een lach en een traan.
Ook zij kan met woorden een beeld maken.

Waar anderen hun ´taak´hebben volbracht
en het volledig los kunnen laten
zitten wij en nog anderen met ons
in de periode die opvoeden heet.

En het is zo oud als de wereld.
Toevallig zie ik vanavond het stuk op tv
over gepest.
het is opgezet natuurlijk,
maar herken wel emoties.
waarin een dader verklaart waarom.

Waar ieder tegen me zegt
het doet er niet toe,
jou kind is het belangrijkste
gaat mijn vraag uit naar de waarom.

Oudste komt namelijk voor 3e keer op rij
met een verhaal
die mij door merg en been gaat.
De stoere jongens , die zijn kameraden zijn,
Die als musketiers strijden tegen onrecht
en dan doen ze werkelijk,
God wat ben ik trots op dit soort jongens.
Die jongens hebben een meisje onder hun hoede.
Een meisje die de lieveling is
van de kameraden.
Niet omdat ze zo mooi is,
niet omdat ze zo slim is,
maar omdat ze mishandeld word
samen met haar 4 jaar oudere broer
door haar vader.
Waar ze om en om een week zijn
gescheiden ouders, dat begrijp je.

De jongens zijn zeer betrokken,
maar het verhaal neemt de wending
dat haar broer zelfmoord wil plegen
en als hij dat doet, zij het ook doet.
De moeder is dus ook niet een beeld.

De jongens praten met haar,
lullen er op los en maken haar aan het lachen.
Maar wetend dat ze niets kunnen oplossen
komt oudste vanavond vol met verhaal binnen
en vraagt openlijk aan mij en eega
om tips wat hij zou kunnen doen
om haar te helpen.

Nu zijn er praktische tips waar pubers niet aan denken
en die geef ik mee.
Het verhaal schijnt echt te zijn
blauwe plekken, blauw oog, ongelukjes , smoesjes
oudste doorziet ze allemaal.
En het doet hem en zijn vrienden vreselijk verdriet
om te zien wat er gebeurd met hun meisje.

Ik stel me open en beschikbaar
voor oudste, zijn vrienden
(die ik heb laten bedanken voor hun hulp met jongste
waarop de vraag kwam :
hoe is je moeder eigenlijk.
Het antwoord veel kleiner dan ik ben
en oudste is de kleinste,
leverde een dikke grijs op ;))

Maar ze zijn er nog
de jongeren die wel omkijken
wel voelen
wel delen
wel inspringen
wel weten wat wel wat niet.

En ik wens me
dat de ouderen onder ons
en dan bedoel ik niet alleen 60 plus
maar onze categorie
ook bewust zijn en blijven kijken
naar.

Mijn grootste wens is en blijft dat ik de jongens
bij kan brengen wat belangrijk is en wat niet.
Waar jongste tussen hangen en wurgen zit
is oudste al vele en dan vele jaren verder.
Het zal hem problemen brengen
maar de wetenschap dat hij het niet alleen hoeft te doen
en dat er meer jongens en meiden zijn
die ook zover zijn,
maakt dat mijn hart zwelt van trots.
Dat is er maar mooi eentje van ons !!!!!!!!!!!!!!!!
Een puber,
een mooie puber
een puber om trots op te zijn.
EN met goede kameraden,
ben trots op ze allemaal !
XXXXXXXXXXXXX