Inmiddels drijven  donkere wolken Nederland binnen.
Gisteravond in het weerpraatje vertelden ze over een tropische dag vandaag,
ja hoor grijns ik tegen eega.
Nou die grijns was er vanmiddag wel af 😉
Mooi vakantie weer, maar aangezien het geen vakantie is
mij te warm om te werken !

Omama mag weer gewoon slapen en opkijken
een verademing!
Zo knapt haar humeur een stuk op en wordt de wereld
al iets lichter 😉

Jongste is weer thuis, ook zo´n verhaal.
Weer ziek of nou ja ziek dat is het eigenlijk niet.
moe, misselijk bij vlagen.
Ene moment een hele piet andere moment nog geen theedoek.
Ik meld hem ziek en maak afspraak voor dokkie
morgenmiddag 14.00 uur.
Anders moet er maar eens bloed geprikt worden
je hoort tenslotte van die vreemde verhalen tegenwoordig.
Niet dat ik paniek ben, dat niet maar toch maar ff checken 😉

En dan ga ik woensdagavond maar eens bij Omama met de papieren aan de gang.
Ooit zei iemand: gewoon laten liggen dat doet een ander het vanzelf wel.
Nou we hebben het laten liggen maar er komt echt niemand achteraan.
Echt niet.
Ook met andere dingen niet trouwens.
Zo sprint ik nog steeds ´s avonds rond kwart over 10 even naar Omama
om heel simpel de katten eten te geven , omdat ze nog niet bukken mag.
Terwijl er iemand aan tafel zit ………………….

Het zijn zo van die dingen die aan mij toe vertrouwd worden
en vast niet overgenomen door iemand.
Een afspraak, een simpel ding, een iets te regelen,
vandaar mijn comment in een vorig blog
dat er af en toe wel veel op mijn tengere schoudertjes rust
en wat er echt niet afgehaald wordt.

Gelukkig knap ik zelf stukken op en ben ik eigenlijk
even blij weer gewoon te werken,
😉
MAAR : De nieuwsbrief is de deur uit en volgens mij
ben ik niets vergeten 😉

XXXXXXXXXXXX