Vanmorgen bel ik eerst maar eens naar dokkie
voor afspraak en die hebben we net gehad:
4 gekneusde ribben is het resultaat.
Om 10.00 belt de onderdirecteur mij op het werk
hij is kort en bondig.
Na een kort gesprek met de mentor
plukt hij pestkop van het sportveld
(ze hadden sportdag vandaag)
en schorst hem met onmiddelijke ingang.

Ook voor morgen, maandag en dinsdag.
De dagen dat er belangrijke toetsen gemaakt moeten worden.
Heeft afspraak met de ouders van geregeld
die overigens deze ronde wel schrokken
maar zal meer van de schorsing zijn dan van het feit
Ben ik bang.

Verder krijg ik zijn 06 voor eventuele hulp 24-7.
En dat maakt dat er een misselijk makend gevoel bij komt,
want is dit een teken dat er een serieuze dreiging bestaat?
Of is het om alle hulp te verlenen.
Als ik het vraag krijg ik als antwoord:
Stel dat ze elkaar dit weekend pardoes tegenkomen
en er gebeurd iets wat voor ons als school belangrijk is om te weten,
hoef je niet tot maandag te wachten.
PFFFFFFFFFFFFFT.

Oudste kan in ieder geval rustig naar school maandagmiddag
en jongste weet nog niet wat hij morgen gaat doen,
´t is niet dat ie niet wil of niet durft
maar ribben kneuzen doet wel pijn natuurlijk en als je dan
je boekentas mee moet…………………………

Het volgende gesprek krijg ik morgen rond 5 uur,
nadat wij aangifte hebben gedaan
en hij het gesprek heeft gehad.
Word vervolgt
maar hoop te schrijven,
niet meer boos maar hoopvol.

Gelukkig pakken ze het nu wel serieus op
daar ben ik die beste man dankbaar voor,
en misschien is het helemaal niet zo verkeerd
dat uitgerekend nu jongste aan beurt was.
Dat was namelijk
niet zo´n hele slimme zet voor hem zelf
maar wel voor ons 😉

XXXXXXXXXXXXXXXX