´t is weer vrijdagmiddag , schijnbaar goed moment om mij te bellen 😉
De moeder van J weer.
Het gaat over die aangifte en ze zit daar toch wel een beetje mee.
Er wordt werkelijk alles uit de kast getrokken om mij te overtuigen
het in te trekken.
Volgens pedagoge van school hoef ik alleen maar een briefje te sturen
dat we afzien van.
Want het zou hun zoveel moeilijkheden kunnen brengen.

Geloof me, half uur verder in het gesprek antwoord ze:
we moeten dan maar zien wat er van komt.
Ik laat de jongens niet bedreigen , al is het alleen maar grootspraak
ik laat de jongens niet slaan of schoppen, al is het bedoelt als geintje
En ik laat mij helemaal niet intimideren !

J heeft de verkeerde te pakken gehad, en dat is letterlijk en figuurlijk !
Is jongste van J af omdat hij hele week al ziek is,
krijg ik nu de moeder op mijn dak ?
Maar ze is geslaagd voor beveiliging en als haar zoon een aanklacht heeft
dan, zo claimt ze, kan zij niet aan werk komen.
Ja ja , het zal ……………..
want dat is namelijk niet zo.

En daar komt het advocaatje in mij naar boven
en dan moet je gaan praten in feiten en niet in emoties
geloof me dat gaat me prima af als het moet.
En er zijn gewoon teveel dingen gebeurd
waarbij J anderen erbij in getrokken heeft.
Wordt tijd dat er iemand verantwoording neemt voor zijn daden
en niet de schuld afschuift op behalve jongste,
maar ook op kameraden, mentor, onderdirecteur
en iedereen die maar beetje in de buurt komt.

´k had het voorspeld en het gaat gebeuren ook
soms is het handig inzichten te hebben in bepaalde
manieren van denken.

Wij gaan vanavond op verjaardag en laten zij nu maar zweten
meer rust als  in de afgelopen 7 dagen
heb ik de afgelopen 7 maanden niet gehad.
Ik ben er klaar mee en als het moet nog steeds klaar voor.
Maar die stok, die staat achter die deur en goed ook,
ben niet van plan om die weg te halen.

XXXXXXXXXXXXXXXXX