thuiskomen
- 08.01.11
- gedichten en gedachten
- 3 Comments
Mensen die me langer kennen
zowel in dagelijks leven als volgers op mijn blog
weten dat zodra de blogjes kort zijn
er altijd wel iets achteraan komt.
Het zijn vaak gedachtengangen
emoties die een plaats moeten zoeken
om die vervolgens te vinden,
in mijn hart.
mijn hart is groot
soms gewoon te groot en ik besef
dat ik niet mee kan doen
in maatschappelijk aanzien als het gaat
om macht, gebrek aan respect voor mensen die denken boven me te staan
om geld, we hoeven geen grote vakanties of dure auto
of sociaal aanzien, mijn gezicht overal voorop en mijn naam dagelijks vermeld.
Van het countrygebeuren hoor ik niets,
en vreemde is : het doet me ook niets.
Ondertussen ben ik bezig met heel andere dingen
en daar ontvouwt zich een leidraad
en zie ik dingen gebeuren.
Morgen gaat iemand onder het mes
en dat is heftig en zij weet dat ik aan haar denk.
niets meer niets minder maar het is belangrijk.
Gezien het feit dat toeval niet bestaat
heb ik contact met mensen die ik nog nooit ontmoet heb
en toch ben ik daar kind aan huis
ik ben welkom , en gezien de situatie
die terminaal is schijnbaar een frisse wind af en toe.
Eega heeft vakantie en sinds 2 nachten
slaapt ie geruisloos
bijzonder? Nee voorspelbaar en een punt
een dubbel punt voor de toekomst.
en dan de grote grap:
een blog laat reacties lezen over katten op een situatie.
Ooit heb ik het geschreven
dat een van onze katten mijn beste maatje was op dat moment.
Die slaapt nu zijn dikke lijf opgerold
en komt zekers zijn knuffel halen en geven.
Katten zijn onwijs goede richtwijzers naar mensen toe
zolang je bereid bent om ze te lezen en te voelen.
Gezien het feit dat mijn Nick niet voor niets een Cheetah is
zal daar vast een verklaring in zitten.
Voor mij is het duidelijk
als ik loop en niet dans
als ik zie maar geen foto maak
als ik doe maar onzichtbaar ben.
Ik zag het , en ik zag het goed,
en heb gedaan wat ik dacht dat goed was,
en dat was het.
Ik ben weer thuis bij mezelf,
en ik huil uit zuivere erkenning
omdat ik mezelf weer ontmoet.
´k zou bijna willen vragen :
wat doe jij in dagelijks leven
voor jezelf of voor een ander
wat per definitie niets op hoeft te leveren ???
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Dikke, vette knuffel terug
Als wij er niet waren dan ………………..
Vul maar in, te veel om op te noemen.
Maar we begrijpen elkaar, hihi
Liefs mij
DE mensen die proberen
de maatschappij draaiende te houden dus.
Zwaar onderbetaald maar erg nodig.
Knuffel voor jou !
xxxxxxxxxxxxxxxxx
Alles uit liefde voor mijn gezin
Liefs mij