Zomaar een dinsdag
- 10.11.11
- dagelijkse kost, Mijn Trots
- No Comments
Afgelopen nacht word ik een paar keer wakker,
de wind rukt aan het huis en de regen klettert tegen de ramen,
heerlijk 😉 als er niet uit hoeft nog.
De jongens komen regelmatig als verzopen katten binnen
maar weten inmiddels wel hoe de wasmachine werkt met centrifugeren
en de droger met ja van zelf, drogen 😉
Op het werk loop ik bijna alles vanzelf bij langs,
beste situatie is dat ik zo goed als niet helemaal wakker ben,
gedachtenloos doe ik zo mijn ding en dan gaat het vrijwel vanzelf.
Maar het feit dat iemand thuis is en de kachel gewoon op lekker warm staat,
wat helemaal logisch is als je toch stil zit,
maakt dat het zweet me uitbreekt links en rechts.
Thuis maar snel even douchen en dan met het eten aan.
Jongste komt op tijd naar huis, want mag naar de ortho.
Hij verwacht gezeur.
Als de lieve man vraagt wat er gebeurd is wordt hij helemaal enthousiast.
Ook zijn zoon en dochter hebben judo gedaan, en het gesprek wordt gewoon gezellig.
Ik heb draadjes genoeg hoor! Vind het belangrijk dat kinderen sporten
en judo is zo geweldig: Ging altijd zelf mee naar wedstrijden 😉
Helemaal goed dus !
Oudste gaat even op de terugweg bij onze kapster aan,
en eega wil toch even langs de huisarts.
Thuis treft ik een mooi geknipt koppie
en een eega die gerustgesteld is.
geen infecties , geen rare dingen en de verwachting is
dat over een week alles gewoon genezen is.
Wel krijg ik een compliment voor het aangelegde verband 😉
Kan zo de verpleging in , zegt eega.
Maar of mijn patienten zo gelukkig met me zouden zijn ?
LOL
Oudste komt nog met een verhaal over iemand die veel spijbelt
hoe kan hij dat zomaar doen dan?
Nou , zijn ouders werken alle twee en zijn toch nooit thuis.
Maar daar komen ze dan toch later wel achter?
Yep, maar dat maakt hem toch niets uit.
Nou , als je plannen hebt in die richting, nodig ik hem uit :
IK kijk wel uit, dan heb ik jou op mijn dak.
Ga ik echt niet doen en dan er bij, je bent ´s middags toch wel thuis
dus kan helemaal niet.
Hoezo werk zoeken zodra kinderen naar de middelbare gaan.
Echt niet, gaat het er nu om of de basis goed is
en de verleiding te hanteren.
Maar laten we niet vergeten:
WIJ hebben gekozen om deze kinderen via ons
een plaats in te nemen in deze wereld.
En WIJ zijn verantwoordelijk voor dit product.
Klinisch?
Ja maar wel waar, maar wij moeten ze leren
hoe om te gaan met het leven, met zichzelf
en met ons , de zo geheten volwassenen.
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Geen reacties »
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL