Je moet me kennen of heel goed lezen
wil je deze volgen,zeg het maar alvast 😉

Gister was het 13 oktober , zal niemand ontgaan zijn.
Mij ook niet.

In de afgelopen weken
kwam ik ze tegen, de mensen uit mijn verleden.
De onbegrepene die alles inmiddels op rij heeft.
De familie van, die snapt waarom ik
een grote weerzin heb
tegen zij die gisteren jarig was.
Die gisteren jarig was heeft ons 6.000 euro netto
gekost omdat ze omdat moment leidinggevenden waren
in een bedrijf wat failliet ging.

Met bloteknieenen dankbaarheid richting eega dat ze hem hielpen
en aanhielden toen hij kanker kreeg.
Ondertussen de toko belazeren tot op het bot.
Haar trof ik toen ik met Omama naar de markt ging.
Ze zag me, ik weet dat ze me zag, en het gevoel wat toen door me heen ging
zal ik hier maar niet neerzetten.
Er zijn weinig mensen die van mij 100 mogen worden in 1 dag.

Ik spreek meer mensen uit die periode die vanzelf de anderen ook kennen
en voorzichtig ontvouwt zich iets
wat zich al had laten zien.

En dan kom ik ook nog mijn broer in tegen
die niets van ons wil weten omdat hij zijn eigen leven wil leven.
Prima, dat mag allemaal.
Een ieder mag doen wat ie zelf wil , op de manier dat ie het wil
maar: de achterblijvers moeten het doen met de keuzes die een ander maakt.
Het is niet het afsnijden wat pijn doet
maar het afgesneden zijn.

Daar laat ik het maar bij
want mijn gevoel is af en toe niet te beschrijven
zelfs voor mij niet.
Maar had ik beter geluisterd ,had ik goed opgelet
had ik mezelf nu niet voor mijn kop geslagen,
bij wijze van dan 😉

XXXXXXXXXXXXXXXXXX