Meestal zijn dit blogjes van diepe gedachten
dingen waar ik mee bezig ben of over nadenk
zonder een antwoord te vinden.

Inmiddels trekt een mist over de landerijen
en verdwijnen lantarens in het donker.
de gemeente wil op de buitengebieden alle verlichting
uit doen, helemaal uit.
Voor mijn gevoel kan dat niet, alleen al niet voor de schoolgaande jeugd
bij de winterdag.
Ze kunnen beter in stad zelf beginnen zodat ze daar ook eens sterren zien,
echte dan wel te verstaan.

Het politieke verhaal van dit moment gaat over uitzetting van Mauro
een jongen die sinds zijn 9e hier in Nederland is,
maar nu 18 geworden is en voor de wet als volwassen wordt gezien.
Hij moet terug naar Angola waar hij niemand kent.
Als 9 -jarige is hij door zijn moeder op het vliegtuig gezet naar Nederland:
daar loop ik al vast.
Welke moeder doet zoiets?
In ieder geval geen ´dom´iemand en iemand die geld had voor een ticket.
Het is bezig een kabinetscrisis te worden of liever : dat is het al.
Net als de euro crisis.
Die door gewoon Jan met de pet opgehoest kan worden , als het er op neer komt.
Dan vraag ik me wel eens af:
als ik 10 euro heb kan ik toch ook geen 20 uitgeven?
Of gaan gokken met 8 euro in de hoop dat ik meer terug krijg?
Iedereen weet toch dat gokken slechts enkelen geluk brengt ?
´k zal wel te simpel zijn.

En dan nog de gevolgen van een ronduit weigering van mij.
Ik kan mezelf niet klonen, en soms zijn er situaties die voor gaan.
Al moet ik even slikken als ik oog in oog sta met de vrouw van.
Zij heeft het vele malen moeilijker
maar ook een scherm om haar heen, die zie en voel ik.
Sterker nog, begrijp hem ook.
Ik kan en durf niet te reageren, te vragen of te laten merken
´t is niet mijn ding en ik mag daar ook niet aan komen.
Weet mijn plek zo onderhand.

Waar ik dan wel heel veel respect voor heb
is ZIJ die in de schijnwerpers komt te staan omdat ze het verdient heeft.
dat ze intervieuws geeft, en de zorg promoot.
dat zou ik toch echt nooit durven en zeker niet kunnen!
Blijf liever beetje onzichtbaar op de achtergrond zo mijn ding doen.
Maar gun het haar zo!

Alles wat open, eerlijk, oprecht is komt wel binnen
en merk dat er nog wel meer mensen zijn die dan wel in gevecht zijn
met het leven of wat er in het leven gebeurd,
dan wel met zichzelf.
Maar weet ook dat ik nooit op een eiland kan gaan zitten
daar ben ik te sociaal voor, te meelevend en te oprecht.
Al is het een valkuil,
ik weet dat ik geen misbruik kan maken van anderen
alleen anderen wil en kan steunen als het nodig is.
We zijn maar mensen die het hopen te weten
maar nooit zeker weten.
Een discussie over een evangelische school doet mij huiveren
arme kinderen, arme mensen.
Er is niet 1 doel, het doel is 1.
We zijn allemaal gelijk:
worden naakt geboren en zullen allemaal sterven.
Dat is het enige werkelijk feit waar we allemaal mee te maken hebben,
de tussentijd is aan ons om in te vullen.

XXXXXXXXXXXXXX