´t kan altijd erger, schreef Willeke
en weet je, dat is zo.
mijn relatieve zorgen over een lap , over mezelf verdwijnen vanavond in het niets.
Ik lees een berichtje, zoals je zoveel nieuwsberichtjes leest.
Alleen heeft deze betrekking op het dorp waarbij ik woon.
Een zoveel jarige man is gearresteerd na bedreiging van zijn ex.
Hoe vaak lees je die?
Te vaak.
Maar je hebt er even een mening over en dan ga je weer over tot de orde van de dag.
Zolang het niet aan je tafel zit, is de werkelijke omvang van zo´n berichtje niet te bevatten
ook voor mij niet.

Als Omama me vanavond komt vertellen om wie het gaat en hoe het echt in elkaar steekt
gaan de koude rillingen over mijn rug.
Het gaat om iemand die ik ken, en zij heeft een zoontje.
Ze kreeg kennnis aan iemand en dat leek heel goed, blijkbaar toch niet.
Relatie verbroken en nu heeft hij gedreigd:
Ik alleen , jij ook alleen wat dus zoveel wil zeggen:
ik ga jou kind vermoorden.

Tuurlijk is alles in volle gang, maar inmiddels is hij alweer vrij.
een bedreiging alleen is niet genoeg voor wat dan ook.
Ja een verbod voor school, voor in de buurt , maar dat is het dan.
Stel je dan eens voor , voortdurend te moeten leven in angst
want ze achten hem er zeker tot toe in staat.
Hoe ga je daarmee om?
Kan een mens daarmee omgaan of wordt je gek van angst ?
Het zal zijn bedoeling zijn , maar dan ben je toch echt compleet gestoord.
Het is te hopen dat de gelederen van het dorp zich gaan sluiten
als morgen iedereen weet hoe en wat en waar.
Dat mensen allemaal op gaan letten en uitkijken maar dit is een heel naar verhaal
en het einde is even onduidelijk als onzichtbaar.

Ze wonen tegenover en ongemerkt onbewust let je nu al op,
alle vreemde geluiden, alle mensen , je kent en registreert zo goed mogelijk.
Maar wat kun je nog meer doen, wat is er mogelijk, is een telefoontje een idee
een laten weten dat, vast wel daar ken ik haar weer goed genoeg voor.
Intussen roep ik alles wat positief is bij elkaar om te vragen
dat dit dreigement niet uitgevoerd kan worden.
Maar het dorp staat morgen op haar grondvesten te schudden,
dit , dit gebeurd hier toch niet?
wel dus.

XXXXXXXXXXXXXXX