Nooit gedacht dat ik dit ooit zou denken
maar broer en ik lijken op elkaar, qua manier van denken en handelen.
Das best vreemde ontdekking als je altijd denkt dat het niet zo is.
OF het mag zijn dat bij alle twee de wijsheid en de rust na jaren komt?

Op zijn werk is het een puinhoop met heel zijn hartproblemen niet bepaald
een goed iets, ook daar neemt hij nu beslissingen die hem rust brengen.
Hij is, voor de goede orde, 50 en je kunt iets zeggen maar hij moet het zelf doen.
Als dan gister na 3 jaar de relatie wordt verbroken
ben ik niet verbaasd of zo, ken hem langer dan vandaag.
Juist wat hij niet zegt is zo hoorbaar.
Toch vind ik het voor hem sneu omdat het fijn is als je een maatje hebt
maar heb begrepen dat het zo zijn redenen heeft en dat hij niet over 1 nacht ijs gegaan is.
En daar komt onze overeenkomst.

We kunnen lang doordoen, lang denken, maar we laten niet helemaal over ons heen stoffelen.
En als de beslissing dan valt, dan valt ie ook goed.
We zijn alle twee redelijk impulsief met ´gewone ´dingen
maar andere dingen worden overwogen en daar kan best een lange periode overheen gaan
maar als het dreigt ten koste te gaan van wie we zelf zijn,
houdt het op.
En , van ons alletwee kun je duidelijk weten wat je er aan hebt,
omdat we dat alle twee aangeven, wat we wel of niet willen, en waar de grenzen liggen.
Geloof me, die zijn echt niet abnormaal of het moet zijn in de zin van:
behoorlijk ver.

´t is jammer , het had zo anders kunnen zijn en daar denk ik dan vandaag over.
En mijn , af en toe aanwezige, creatieve geest bedenkt dat ik iets ga doen voor de mensen
die mij toelieten overdag in hun leven, in hun huis, in hun vertrouwen.
En ga zelf iets in elkaar zetten, maar dat ga ik hier niet neerzetten want dan is voor sommigen
de verrassing weg.
Een opmerking van: weet nog hoe blij ik was dat mensen iets voor me deden, toen ik het niet zo breed had
laten me nadenken.
Breed , heb een groot hart en stukjes daarvan zijn weggegeven, en er is nog genoeg over.
Maar weet ook als je iets heel kleins ,maar wel zelf bedenkt dat mensen dat erg leuk vinden.
En dat ga ik doen!

En dat heeft niets met een kerstgedachte te maken , wat ik missen kan en geven kan
wil ik graag delen.
En als ik dan weet dat mensen ,  altijd een mailtje in mijn box kunnen gooien
dat ik daar over kan nadenken en reageer is het stukje aandacht voor en proberen te begrijpen van
misschien wel het meeste wat je als mens kunt geven.
´t gaat niet om geld of goed of zelfs uitgebreid eten, maar die arm om je schouder,
stukje luisteren, even een berichtje, een Hey hoe is het?,  en dan zijn er mensen om me heen
die daar nog veel meer aan toevoegen……………
ik koester me in een wondere wereld van warmte, met mensen die het hele jaar
kerst vieren  😉

XXXXXXXXXXXXXXX