Zoals altijd , iets na de middag geef ik onze kippen graan.
Een gedeelte strooi ik in de open ren zodat onze musjes er ook van mee kunnen genieten.
Terug bij huis kijk ik even achterom
een glimp , een iets duikt met hoge snelheid richting mussen , richting kippenren.
En ik er achteraan.

In een gedeelte wat overdekt is en afgeschermd met gaas zie ik aan de binnenkant
een roofvogel!
Snel Omama ingelicht en die komt kijken en dan zien we haar:
´vastgeplakt´aan het gaas , prachtige staart met ringen, en fel oranje ogen.
Het is een havik.
Tijd om een foto te maken is er niet, de kippen zijn in het nachthok verdwenen,
de mussen nergens te bekennen en zelfs onze meiden zijn gevlucht.

Het duurt maar even voordat ze ontdekt waar ze langs gekomen is
en ze vliegt terug naar  buiten en gaat op de deur naar de ren zitten,
nog geen meter van me vandaan.
Brutaal, boos en verward kijkt ze me aan, het duurt een fiks aantal seconden.
Omama en ik staan aan de grond genageld en we durven niet te bewegen
zwaar onder de indruk van deze prachtige dame.

En dan vliegt ze over de schuur, terug de vrijheid in.
Ik kijk Omama aan, ´t is dat jij het gezien hebt anders zou niemand dit geloven!
Maar ik ben dankbaar voor het wonder wat ik zag
en al zit ze achter de mussen aan,
ook dit schepsel der natuur heeft recht op leven.

Met een diepe zucht keek ik haar na
en zal morgen eens opletten of ze ook klokkijken kan 😉

http://home.hccnet.nl/r.goedegebuur/plaatjes/havikp2.html

XXXXXXXXXX