afsluiten dus

Natuurlijk was het deze week gesprek van het stelen van de laptoppen in school,
blijkt dat er een rondje gedaan is: 4 scholen 8 lappies.
En even glimt er een gevoel door me heen: als ze maar niet komen als ik daar alleen ben,
mijn ach tuurlijk niet doet me lachen en ik denk er niet meer aan.

Vanmorgen op mijn werk is de grote baas toevallig thuis door het weer.
Meisje luister eens (hij is nauwelijks ouder maar ok )
je krijgt een sleutel en als je hier alleen bent, sluit de deur dan even achter je.
Een golf van inbraken daar in de buurt, zelfs op klaar lichte dag
maakt hun waakzaam.
Normaal zijn ze wel redelijk nochalant dat wel , maar alles gaat ook daar op slot.
Hij vertelt er nog bij: Zou het niet willen als ik om 12 uur even thuis kom
en jou moet vinden, bewusteloos of erger.
Die centen maakt me niet uit, maar als jou wat overkomen zou hier zouden we vreselijk vinden.
Het raakt me.

Ook wij hebben het er over hier gisteravond.
Als iedereen hier weg is, alles op slot ook hier gaan de wildste dingen in de ronde.
Het is zelfs zover dat het verstandig is als je in de keuken bent voor langere tijd
om de achterdeur af te sluiten.

Gezien het feit dat ik vaak op veel plekken alleen ben
doet het me toch denken.
En even heb ik helemaal geen zin om de school te doen,
alleen om het alleen zijn.
Toch ga ik, ik weiger dit soort acties onder mijn huid te laten komen
en dit soort mensen invloed te laten krijgen op mijn dagelijkse leven.
De deur sluit ik altijd al, telefoon heb ik altijd bij me,
en 1 ram op 1 knop en er wordt van alles in werking gezet.

Toch ben ik alerter dan anders en ook de mensen hier op het dorp.
Auto´s die zachtjes voorbij rijden en dan zwaaien:
we zien je, we houden het wel beetje in de gaten.
Ben er altijd op zelfde tijd dat is dan in dit geval wel handig.
Zeker stuk of 5 mensen die ´controleren´in de ruim 1 1/2 uur dat ik daar ben
en oogje in het zeil houden.
Fijn is dat !

Maar toch, het onbezorgde , het vertrouwen dat het allemaal wel kan
en dat jou dit vast niet gebeuren gaat,
dat is wel verdwenen.
`t word er wat dit betreft niet leuker op
maar ik doe door met waar ik goed in ben
en laat dat niet verpesten door!

XXXXXXXXXXXX

3 Comments »

  • Anja schreef:

    Ik pas op mezelf
    Maar ook nog steeds op hen die me dierbaar zijn

    Kom er echt aan op de fiets hoor, hahaahha

    Liefs mij

  • cheet schreef:

    Eh lief, zal ik dan maar gewoon 112 bellen als het nodig is?
    Scheelt jou een ritje en is ook wel zo snel dan hahahaha.
    En in zekere zin red je me al,
    dus ……….blijf jij maar lekker waar je bent en pas jij maar op je zelf!
    XXXXXXXX

  • Anja schreef:

    Je wordt eigenlijks een beetje “geleefd” door wat er gebeurt is
    Maar neem van mij aan die komen echt niet als er iemand is
    Daarvoor, denken ze, te slim te zijn

    Maar laat me niet horen dat je wat overkomt
    Al moet ik op de fiets komen, pffffff, 35 km
    Ik kom je redden, XXXXXXXXXX

    Liefs mij

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen