Vorig week gaat oudste zwemmen,
hij wordt opgehaald door een moeder en iemand
die hij via via kent.
Als de jongen hier uitstapt komt hij me zo bekend voor
maar dat is onzin want ken die knaap helemaal niet.

Toch laat het me niet los en als oudste hem vanavond op msn heeft
vragen we eens even verder.
Als ik de achternaam hoor spring ik 28 jaar terug in de tijd
en is het me volslagen duidelijk.

1984 examenjaar van mijn middelbare school
als plots de vader overlijd van een klasgenoot
en hij het niet meer ziet zitten en bijltje er bij neer wil gooien.
Wij als klas laten dat niet gebeuren,
en met veel extra uren die spontaan door mede leerlingen worden
meegedaan trekken we hem er door heen,
en niet alleen hem
bij wijze van uitzondering slaagt de hele klas!

Het zal je inmiddels duidelijk zijn
hij  is de zoon van die jongen van toen
en lijkt sprekend op zijn vader.
Vandaar het gevoel dat ik hem herkende 😉
Vind het zo super
en wat voor mij belangrijker is
hij is dus toch wel verder gegaan met zijn leven
en heeft er iets moois van gemaakt 😉

(Ja zijn vader kende mij zekers ook nog LOL )
XXXXXX