terug…….

Posted at 12:16, 24/3/2009

 

 

Zo klein als ik als mens kan zijn

werd ik meegenomen

in een wervelwind van emoties

van gevoel en van liefde.

 

De wind bracht me onder

de kruin van een grote boom

haar grote takken beschermend

en ik mocht me te rusten leggen

op het groene mos der aarde.

 

De nacht deed mijn ogen sluiten

mij mezelf los latend

te ruste leggen in de hand

van mijn omgeving

die me beschermde en omsloot

 

de morgenzon streelde mijn gezicht

als tedere moederhand

riep me terug

en zag me aan

 

Het intense ervaren van het leven

vernam ze en ze zag

ze riep de zomerregen

om zich te mengen met mijn tranen

zodat zout en zoet vermengd zouden zijn

 

de natuur nam mij op

en liet me zien

dat zonder voelen

er geen leven is

omdat leven ervaren is

 

Dat leven buigen is in de wind

overspoelt worden door de tranen

opgedroogt worden door de zon

en te ruste worden gelegd in de nacht

het ritme

van het leven

 

dat je weet

dat dit zo natuurlijk is

dat emoties zijn als jaargetijden

als de zon de regen en de wind

ze brengen

ze nemen

ze weten dat het leven

geen begin,

geen einde is.
XXXXXXXXXXXXXXXXX

 

(eigen werk)