mijn leven
- 06.16.12
- gedichten en gedachten
- 4 Comments
Er zijn hier zo van die dagen
dat alles gewoon geweldig gaat
Alleen maar hoeven dragen
niets wat geluk in de weg staat.
er zijn ook zo van die momenten
dan gaat het gewoon niet,
wat we allemaal wel kennen
omdat het geluk gewoon iets sneller liep.
dat alles hier perfect zou zijn
is natuurlijk een utopie,
alles alles perfect zou zijn,
dat kan natuurlijk nie.
Heel af en toe dan komt er zomaar iets voorbij
wat me zorgen baart, moe maakt
en niet alleen mij.
Het zijn van die dingen die het hele gezin
onderuit halen kan,
daar start voor mij altijd een begin
in het voorkomen van.
Een schrijfster schreeft me ooit
geniet van dingen klein,
omdat ze in de toekomst
ongelofelijk groots kunnen zijn.
Ik kan iedereen vermoeien met zaken die er niet toe doen
maar zal het zelf moeten redden
vooral als terug gaat naar toen.
Geluk afdwingen is iets,
wat je in mijn ogen zelf kunt
hoe je staat tegen over alles of niets
en wat je jezelf gunt.
Ik weiger het leven mij het leven
te laten ontnemen door,
iets wat mij wordt gegeven
en niet zorg voor.
Het zijn de keuzes die je maakt
die je vormen en onderhouden bovendien
waarbij je anderen raakt
zelfs al willen ze het niet zien.
van alle mensen in mijn leven
die er nog zijn of voorbijgekomen zijn
is altijd wel iets bij gebleven
al lijkt het maar zo klein.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
@Anja als ik toch door woorden
doordringen kon………..
en een verschil maken kon.
xxxxxxxxxxxxxxx
Weer een mooi en waar gedicht
Liefs mij
@Zuster en zo is het maar net,
niet miepen en zeuren maar genieten 😉
´t leven is te kort voor ellende
komt er vanzelf wel bij 😉
Yep: enjoy the moment! Dat is de kunst. Voor je het weet is het weer voorbij…