Toen ik vanavond even in de keuken stond
en aan 1 van mijn zonden me overgaf,
zag ik de halve maan verschijnen,
die begroette me met een halve lach.

De sterren daarboven volmaakt en perfect
lieten lichtjes dansen op mijn hoofd
omdat die de lading niet dekt.

De vlinders in onze tuin zijn schaars maar wel pracht van kleur
´t is niet mijn eigenwaarde
´t is zuiver de bloemengeur.

Ik zou je kunnen vertellen over pijn en verdriet,
maar voor wie daar geweest is,
is er een toevoeging niet.

Ik kan je ook gaan schrijven over een groot feest
op warme witte stranden en blauwe zee,
helaas ben ik daar nooit geweest.

Ik kan je meenemen op de golven van de zee
die bulderd op de kusten maar helaas:
niet veel mensen hebben er iets mee.

Ik zou je kunnen zeggen van een omarming en een kus
die werkelijk gemeend en onovertroffen
alleen op Liefde is berust.

Misschien zijn er wel mensen
die dit alles hebben gevoeld
en nu precies weten
waarvoor het Leven is bedoeld?

Voor mijzelf zijn er slechts de dagen die ik nog moet gaan
de  enige belofte die ik heb gemaakt is :
dat ik ze verve zal doorstaan.

Mochten er nog mensen zijn die naar aanleiding van dit gedicht
denken dat ik aan iemand of iets
ben gezwicht.
Die beloof ik heilig dat nog iets of iemand op deze aard
mij ooit zal kunnen bezitten of beheersen
ik ben slechts enkel mijzelf waard!

XXXXXXXXXXX