Eerst even gistermiddag:
Jongste snijdt zich aan het slot van de deur
het klink gedeelte
als hij oudste wil helpen boven.
De wond is niet groot
maar bloed wel heftig.
Nu wil het feit
dat hij niet tegen bloed kan.

In de keuken verbind ik hem
en zijn : ik wordt duizelig
maakt dat ik hem nog net op tijd
opvangen kan.
En valt inderdaad flauw.

Wat zijn het dan zware jongens zeg
als ze als een zoutzak om je nek hangen 🙂
Eega geroepen en op de grond gelegd.
Ondertussen de hand verbonden
en toen kwam meneer er weer bij 😉
Eerste keer in zijn leven dat hij
daadwerkelijk van zijn stokje ging.

Paar minuten later was hij weer helemaal
het heertje en had weer babbels voor 10,
maar tikkie apart was het wel 😉

Vanavond komt broer net voor het eten,
met iets in zijn handen:
Kun jij hier iets mee?
Een specht is tegen het raam gevlogen,
Kom maar met hem.

Beetje water, beetje warmte , beetje rust.
Wat hebben die dieren ontzettende sterke pootjes
en giga sterke nageltjes.
Als hij tot rust komt zetten we hem buiten in de boom
beetje beschut.
Zachtjes dut hij in , laat maar lekker even bijkomen.
Half uurtje later is ie weer vertrokken 😉
Maar het is bijzonder om zo´n dier
even vast te mogen houden!
Zal binnenkort even foto plaatsen van in de boom
maar die heeft oudste op telefoon staan 😉

En zo ontmoet je bijzondere levende wezens
en maak je met je eigen kinderen
steeds weer wat mee 😉

XXXXXXXXX