Vanzelf staan de afgelopen dagen
in teken van.
Had schijnbaar al iets in de gaten toen ik vroeg
waar sta jij dan?

Dinsdagavond was natuurlijk een schrik als broer belt
mam is omgevallen.
Split second als we er zijn en zij zegt tja:
tafel draaide mee. ??

ze wil naar binnen lopen om te gaan zitten en zomaar
doen benen geen dienst meer.
Ik neem haar hoofd op mijn knieen , een kussen eronder
en roep de mannen tot orde.
Schuif die tafel aan de kant,
Breng me doeken met koud water,
en zoek nummer van huisartsenpost.

Mijn mannen zijn lieverds hoor maar geen doorpakkers.
Krijg huisartsenpost aan foon , en die muts
is niet zo heel snel.
Ze zal iemand sturen, op dat moment is het exact 9 uur.
Omama praat nog , en is vrij helder.

10 minuten later, niets te zien,
oudste vreet zich op, broer weet niet wat te doen,
eega staat erbij, en jongste blijft lekker in huis,
kan er helemaal niets mee.

nog 5 minuten later merk ik dat Omama wegzakt,
ze begint over te geven en volgens mij gil ik zowat om de telefoon.
bel 112
wil een ambu en wel NU

dame aan de andere kant is adrem :
stuur ze op pad, ondertussen praten wij even bij.
IK weet hoe dat gaat,
hebben het vaker meegemaakt.

Ik vertel over houding,
over ademhaling,
over overgeven,
over wegvallen,
en ook over vermoeden.
over koelen met natte doeken
over iets wat onder een ander been ligt,
over een arm die niet meedoet.

ze arriveren tegelijk:
de dokterspost en de ambu met gillende sirenes.
heel het dorp schrikt op en volgt.
De dokter belt het ziekenhuis voor neuroloog
de ambu mensen prikken, kijken en zetten rechtop.
Dan is het al duidelijk.

binnen 1 uur ligt ze in de scan
en die bevestigd wat we al wisten.
achteraf is het koelen en de snelle actie
de sleutel tot zo snel herstel
waarvan we dus niet weten hoever !!

Als Omama om 12 ´s nachts op medium care geplaatst word
gaan 48 uur van waken in.
In tussentijd ben ik jarig maar om eerlijk te zijn:
kreeg veel felicitaties maar heb het niet gevoeld als jubileum.
Angst regeerde meer.

Wij zijn nu alleen maar blij dat het gebeurde dat er iemand was
en niet ´s nachts.
Dat had ze niet overleefd namelijk.
Dat ze nu zo snel vooruit gaat heeft te maken met snelle rit naar ziekenhuis

en feitelijk heeft ze ontzettend geluk gehad.

Wat de toekomst ook gaat brengen.

Ondertussen zijn er heel veel mensen die even bellen
en is ons warm bad ontzettend groot!
ik: ik kan alleen maar blij zijn!
Ze is er nog!
en HOE!

Als zij vanmiddag de man belt
omdat zij het ons verboden heeft:
diezichmijnbroernoemde !!!
Denk ik een ontzettend wijze en dappere moeder te hebben!!

XXXXXXXXXXXXXXX