Vanmorgen eerst eens heerlijk uitslapen
en dat doet een mens goed!
Eega kookt soepje en dan kijk ik de kamer eens rond:
´t is een zooitje.

De jongens krijgen te horen hun zooi op te ruimen
en als broer binnen komt
vertel ik hem wat ik van hem verwacht.
Verbaasd kijken ze me aan.
Ja wat denken jullie nou????

Dat ik 2 huishoudens ga draaien,
heen en weer naar ziekenhuis,
telefoondienst,
en dan mijn eigen er nog gewoon bij??
Wat jullie kunnen
doen jullie er ook maar een stukje van bij!

En ach dat snappen ze dan ook wel
en zo gaat broer stofzuigen en bloemen water geven bij hem
en stoft eega hier even af als ik weer naar ziekenhuis ga.
We zullen het samen moeten rooien
en ´t kan niet allemaal op mijn schouders erbij.

Omama is verdrietig en tikkie opstandig
het valt gewoon ook niet mee
van alles kunnen naar helemaal niets,
heel begrijpelijk en ze heeft nog een lange weg te gaan.

Gelukkig voelde ze zich een stuk beter dan gisteren
alleen eet ze ontzettend weinig
en daar maak ik me toch wel ongerust over.
Ze heeft wel genoeg kilo´s over om het even vol te houden
dat scheelt dan wel weer 😉

XXXXXXXXXXX