Laat ik beginnen met het meest positieve nieuws van vandaag:
Omama gaat morgenvroeg al naar de revalidatieafdeling !!!!
Ze wil ook heel graag , zou bijna zeggen staat te springen
maar dat is jammer genoeg niet zo.

Morgen om 10.00 uur daar zijn
En dan maar eens kijken waar ze terecht komt maar haar zuch:
He nu kan ik eindelijks zelf iets doen , lonkt wel naar hoop!

Vanmorgen besluit ik ter plekke om toch maar vrij te nemen
en morgenvroeg erbij, heel verstandig van mezelf .
Merk dat ik het toch net niet ga redden.

Ook de jongens gaan vol goede moed naar school
om ook weer terug te komen.
Combi van en en …….
dan moet je keuzes maken zoals een heel verstandig iemand me schreef 😉

Vanavond gaan eega en broer,
en komen tot de conclusie dat een iemand
die zich een vriendin van mijn moeder noemt
zonder overleg naar haar toe gaat.
Dat trekt ze helemaal niet !!
Dat terwijl ik bezig ben om een schema te maken !!
Dus bel ik haar even op vanavond,
maar zoals je mag verwachten van iemand die alleen
aan zichzelf denkt en met zichzelf bezig is,
draait het er op neer dat ik fout zit !!!
´grin´nu is de afspraak dat ze maar moet wachten
tot ze telefoontje krijgt en heen mag !
Kom nou zeg !

En dan komt het intakegesprek per mail binnen vallen
of ik die even wil controleren op fouten, natuurlijk wil ik dat.
En lees zomaar dat ik dus nu officieel ben aangemerkt als mantelzorger.
Tuurlijk weet ik wat dat is,
maar wat het nu praktisch e.d. inhoudt?
Geen idee eigelijk,
zoeken we nog uit, of liever wordt voor me gedaan 😉

Een dag is dan zo weer gevuld
en volgens mij: blijft dat nog wel even zo.
Wat nog leuk is :
Het hondje van Omama mag een keertje mee op bezoek
als ze daar is.
Hoe we dat gaan doen precies weet ik nog niet,
maar dat we het gaan doen is een feit 😉

XXXXXXXXXXXX