Vanavond had ik een rustmoment, een  moment alleen
zonder iemand om me heen, een moment om te denken.
Rustig te denken.

Ik ging de dag bij langs, en toen de week,
even later nam ik er de afgelopen maand bij,
die vloeide verder naar een half jaar,
naar een jaar en naar vele momenten uit mijn leven.
Ik beleefde, herbeleefde,
overdacht en bedacht dat ik maar eens een papiertje moest pakken.
en voor alle goede momenten een ster ging plakken.

In mijn hoofd pakte ik een A4tje
die had ik binnen een dag vol.
Dus maakte ik daar een A3 van ;
die werd met een week ingevuld.
Een A2 dan maar?
Binnen een maand was er geen ruimte meer,
om alle sterren van positieve dingen te kunnen laten.

Probleem: want waar ga ik ze dan toch laten??
Pakte mijn jas, mijn sjaal, mijn handschoenen en mijn muts
en liep naar buiten .
Richtte mijn blik omhoog en zie daar:
Alle positieve momenten van mijn leven
bezaait over het heelal.
Met een melkweg als doorlooproute,
met stralende sterren die opvallen door hun helderheid,
met tekens, met symbolen
en ja zelfs hier en daar
een zwart gat !

Ik hoef niet te plakken,
dat hebben ze al voor me gedaan daarboven.
En alle mensen in mijn leven
die me dierbaar zijn,
aandacht aan me geven,
naar me omkijken,
aan me denken,
overnemen,
of simpel me niet vergeten:
Ik lees jullie allemaal
in de sterren daarboven
en zelfs als het bewolkt is
weet ik
dat jullie er zijn.

Dank jullie wel
dat jullie een ster voor me willen zijn!
Mij bij willen lichten,
een koers willen laten zien,
of een symbool willen zijn.

XXXXXXXXXXXXXXXX