• Cheet
• 12.28.12
• gedichten en   gedachten
• No Comments
• | Edit

Vandaag was een dag met een gouden  randje, er waren een aantal  plussen die ik met een glimlach  omarm.

Omama die zegt: Ik zette zomaar een stap met links zonder na te denken, zonder hulp Waar ze normaal tot tranen geroerd  mij de meest kleine dingen laat  zien, komt deze tussen neus en  lippen door……………… Wonderlijk alsof  ze het zelf niet beseft.

De lieverd die mijn nagels  deed spreek iemand die zij kent  omdat het collega´s waren, jaren terug. Ze krijgen het over werk en dan zegt  ze: en dan is Cheet ook nog  ziek………………vertel me wat zegt de ander weet er alles van, want ik werk daar  ook…………… 1 seconde en ze begrijpen elkaar terwijl ik onwetend ziek thuis zit vertellen ze elkaar hoe blij ze met me  zijn. Wonderlijk, ik heb het niet  beseft.

Op FB krijg ik een berichtje  binnen, 1 zin, maar mijn nekharen  vliegen overeind. Iemand die het  achterste van zijn tong nooit laat zien, die zijn gang gaat en je niet hoort of ziet  feitelijk. In een privebericht vind  ik het nodig , mijn gevoel dwingt me bijna om te reageren: Geintje of serieus?? Een diep gesprek komt tot stand waarin dingen  voorbij komen die zo herkenbaar  zijn, zo binnenwalsen……………. en  daardoor gaat er iemand rustiger slapen. Omdat er iemand is , jaren ouder die begrijpt die  niet met loze woorden komt maar  voelt hoeveel pijn pijn kan doen…………… Hij vind het wonderlijk.

Daar komt iemand achteraan , helemaal toch  wel gelukkig maar toch ook  ongelukkig. Die zoekt me, die vraagt  me, en die wil even een ei kwijt…………… kom maar: zeg maar , schrijf  maar…………… in vol vertrouwen hoor,  lees en zie ik dingen en vind het  zelf wonderlijk.

Maar: ik zie ook dingen gebeuren, mensen dingen doen en hoor mensen dingen  zeggen waarvan ik op voorhand weet  door kennis van binnen uit dat  sommige dingen 100% fout gaan…………… IK kan en ik mag er niets aan doen. Zou ik NU wat zeggen zou ik vertrouwen  verliezen omdat mensen nu eenmaal  zelf hun eigen leven moeten leiden en hun eigen fouten moeten maken. En ik vraag me af: Waarom ik zo´n giga vertrouwen geniet van de mensen  om me heen maar nog meer waarom ik  zie waar en hoe het fout gaat ik wil  NIET weten waarom ik er niets aan kan doen, dat heb ik nameilijk zojuist geschreven.

Het stukje van: Been there, done that, seen  that????? Komt wijsheid dan met de  jaren???? Wonderlijk……………. of gewoon Waar!

To be or not to be, that´s the quistion………………. IK kies voor To be. Het waren emotionele rollercoasters maar ben altijd al dol geweest op achtbanen

XXXXXXXXXXXX