Wat ik niet vertelde
vorige week.

Het gedoe met jongste,
de donderdag dat hij in tussenuur naar vriendje
van crisisopvang ging.
Dat hij daar met een man of 6 bij elkaar was……
en vandaar uit terug naar school ging.
toen had hij een luchtje bij hem
omdat iemand in de groep
een joint rookte.

Met die geur om hem heen,
een blikje energy achter zijn kiezen
gingen wij het gesprek in………..
nou ja het gesprek ging op ons in…………..
Maar:
hij werd dus verdacht van drugsgebruik ,
en al ontkende hij in alle toonaarden:
NOPE het was voor de tegenpartij al zo goed als zeker.
Hoezo oordelen ?

Er zijn testen voor, heel eenvoudig,
Doe direct maar riep jongste nog, maar:
hij vond geen gehoor.
Verhandelingen over hoe verder bij vermoeden van
voerden de boventoon………………
er was geen doorkomen meer aan.

En ik weet, heel zeker dat hij dat niet doet.
Waarom?
Hij is een wedstrijd judoka, een trainingsassistent
en bij enig vermoeden van  wordt hij gelijk geschorst
en ik ben daar heel makkelijk in, zit zelf in bestuur
en sta dat gewoon NIET toe!
Wij hebben daar hier intern heel veel gesprekken over
nog steeds, ook met oudste met zijn armworstelen.
Drugs is NOT done!!!!
En hij zal 8 jaar judo weggooien??
Nee, kan raar uit de hoek komen maar dat? Zekers niet!

Maar: dan??
Ik bestel zo´n test, krijg er 2 en hij wil heel graag meewerken.
Natuurlijk negatief, wat wil zeggen: geen sporen.
En dat mail ik door…………….
voel bijna de terleurstelling want: was wel zo makkelijk geweest he….

Stik er in, want nu heb je me tegen en dan bedoel ik TEGEN…..
had geluisterd, had voordeel van gegeven,
was open en bereid geweest tot
was er nu geen vertrouwensbreuk.
Dat gaat ze opbreken!

Maar als moeder zijnde is het gewoon het ergste
om te horen dat je kind niet geloofd wordt
en dat je moet bewijzen
dat ze onschuldig zijn!
Volgens mij werkt het in de rechtstaat andersom ??

Inmiddels ben ik bezig met lijst
van uitvaluren, blamage´s , en ongein van hun kant.
Wil je hoog en hard?
pak wel even een ladder erbij
inclusief baksteen!

XXXXXXXXXXXXXXX