Even terug op de situatie met jongste:
ik krijg het ´verwijt´dat hij zich wel erg ophangt aan moeders.
Dat krijg ik te horen van sb.

Weet je , soms reageer ik niet direct, doe het liever later,
maar het is een compliment in een verwijt.
Deed hij dat niet zouden ze hem kunnen duwen in hun richting
maar helaas, je krijgt die moeder erbij 😉
Op momenten van gesprek met sb als er iemand anders bij is
is het heel anders dan als er niemand bij is.
Daar moet ik iets mee.

Jongste wordt gevraagd c.q. geadviseerd als teken van goede wil
om gesprekken aan te gaan met een zorgbegeleider.
DOEN !!!!!
Maar ik wil eerst , zonder toezegging, zonder ja of nee gesprek met mijn zoon !
weer een 3e partij er bij, maar jongste ziet dat niet helemaal zitten 😉
Maar sb praat met dubbele tong zoals de indianen zeiden
en 1 op 1 is er geen beginnen aan…………………..
en ik denk…………en als jongste vanavond een situatie op tafel legt
kom ik hem tegen.
Niet in zijn zijn, maar in zijn reageren.

Terwijl iedereen zich ten ruste legt en het ondertussen 1 uur s nacht is
ben ik op zaterdag altijd nog wel wakker.
dat weten mijn mannen, het ultime moment om me te treffen
en jongste komt en treft me.

Hij praat ik antwoord
hij verteld , ik luister.
En dan ga ik vragen en hij beaamt.
en wij gaan samen die openheid zoeken.
De man van woensdag krijgt veel te doen
en ik hoop werkelijk op iemand
die onpartijdig is.

Maar: eerlijk is eerlijk ook jongste moet zorgen voor
wegwezen als conflicten ontstaan
mensen dingen doen die niet horen,
en keuzes maken.
Ons gesprek is intens want hij kon zomaar niet slapen,
hij is zich doordrongen van het feit
dat zoals het nu gaat, andere misbruik maken van hem
om zich te profileren, en dat moet stoppen.

Ik geef hem voorbeelden, handvaten en ontsnappings mogelijkheden
want daar komt het soms op neer, en zijn redelijk eenvoudig.
maar ook : blijf met me praten , vertel me wat er gebeurd
en ga vooral het gesprek aan met de zorgverlener binnen school.
IK zal er bij zijn maar je moet me wel helpen
iemand te vloeren die dubbele signalen uit geeft.

Ik spreek de innige wens uit dat hij zijn zorgen blijft delen met mij
en niet verloren langs een straat zwerft omdat er thuis niemand is
om te luisteren.
Roos reageerde al , dat hier iets heel vreemds aan de gang is.
En dat is het, maar :
er is goede voorbereiding nodig en vooral rust bewaren en goed overdenken
voordat je iemand of iets ter verantwoording kunt roepen
die zelf heel geslepen bezig is.

Daarvoor moet je eerst de nodige informatie bij elkaar halen
en die heb ik ondertussen zo goed als binnen.
Heb ze gezegd: voordat iemand iets met jongste uithaalt of bespreekt
of vraagt om te doen, ga ik eerst zelf met hem ingesprek.
das nou het leuke:
IK ben zijn moeder en met heel mijn HS
goed voorbereid.
moest alleen nog feitelijke info bij elkaar hebben.

en gelukkig: mijn zoon vertrouwd me , zelfs als hij het niet met me eens is 😉

XXXXXXXXXXXXXXX