respect
- 05.19.13
- gedichten en gedachten
- 1 Comment
Vanmiddag met Anja
even kijken in Dwingelerveld
of er nog sporen zijn van de egeltjes
die daar toen zijn uitgezet?
Tot onze grote vreugde zit er nog eentje
in het huisje !!
We vermaken ons daar prima,
en als ik weer thuis ben
hoor ik dat de mannen zich prima
met Omama gered hebben 😉
Vanavond ga ik even naar haar toe
zij is er echt aan toe om naar huis te gaan
en ik ook.
Vreemd als je bijna 7 maanden de gang maakt naar
en dan de laatste keren het je zo zwaar valt.
En ik hoop werkelijk dat haar belevingswereld
weer uitgebreid wordt naar het leven
buiten het verpleeghuis.
En eigenlijk twijfel ik er niet aan,
want die wereld daar?
Is momenteel zwaar kl…… om eerlijk te zijn.
IVér zei al, ze krijgen tegenwoordig alleen maar meer
de zware patienten , zij die beetje redelijk zijn
worden direct naar huis gestuurd
in het kader van de bezuinigingen……………….
geloof me, het zijn zware patienten
lichamelijk en geestelijk.
Respect voor de mensen die dit werk doen!
XXXXXXXXX
Ha Cheet,
Dat is toch wel heel fijn als je ziet dan zo’n beestje goed op zijn plaats is.
Zou voor omama zeker fantastisch zijn, eigen boeltje.
Ja de zorg wordt zo wel heel anders, als je maar een beetje goed functioneer, ben je niet welkom. oma