keuzes

Ik heb altijd gezegd:
wat je overkomt is geen keuze,
maar hoe je er mee omgaat,
zekers wel.

Stond de afgelopen tijd
voor een zeer lastige keuze,
een dubbele.

Eergisteren heb ik mijn gevoelens verteld
aan iemand die werkelijk alles , en dan alles,
van me weet.
Met de wetenschap dat ook zij het niet weet.

Ondertussen heb ik lange gesprekken gehad
met mezelf, en ben tot de conclusie gekomen:
je kunt mensen waarschuwen,
je kunt ze vertellen,
je kunt ze vragen ,
en je kunt ze zelfs smeken.
Maar als ze niet willen?

Dan is dat hun keuze
en zijn ook de gevolgen voor henzelf.
Eenvoudig zou je denken?
Niet echt als het invloed heeft op jou
je gezin en je leven.
Maar dan nog,
zal ik moeten accepteren dat er binnen mijn gezin
mensen zijn die eigen keuzes maken.

Dat de gevolgen op lichamelijk gebied
of ontwikkeling absoluut niet positief zijn?
dat weet ik nu al zeker.
voor nu schuif ik het voor me uit,
en deal er wel weer mee
als het moment daar is.
Dan mag ik een keuze maken namelijk.

Hans sprak de innige wens voor rust…………….
iets wat hier nooit zal komen
met 2 onrustige storingen.
Maar ik maak nu de  keuze dat ik ze alle twee loslaat
en ze laat zwemmen.

Het had zo anders kunnen zijn
als de karakters zo anders waren geweest.
Maar dat zijn ze niet
en ik moet leren:
LOS , ga en zwem……………..
Ondertussen ben ik badjuffrouw……….
waar toch niet naar geluisterd wordt 😉
Aan mij de keuze:
ga ik nog wat roepen?

XXXXXXXXXXXXXXX

6 Comments »

  • Cheet schreef:

    Hey lieve Martha
    ook weer aanwezig 😉
    OH ik pas op, en OH ik let op,
    maar laat ze wel 30 sec extra watertrappelen indien nodig,
    en koppie onder is nog niet verzuipen 😉

  • Martha schreef:

    Ik snap niet alles, maar toch wel genoeg om te begrijpen dat je op dit moment de zwemmers laat vrij zwemmen en jij badjuf zal zijn.
    Vast een goed besluit en soms is er geen andere keuze, maar toch hoop ik dat je zeer alert blijft op het doen en laten van jou zwemmers!

  • cheet schreef:

    Idd Anja, zonder te weten 😉
    Soms he………….zo soms……………..

  • Anja schreef:

    Tja meid, ik lees je, ik voel je en oooo wat snap ik je

    XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

  • cheet schreef:

    Inderdaad Nanda,
    zo zijn wij er ook gekomen maar je gunt ze alle rust om groot te worden he .
    Maar als zij denken het al te zijn?
    Bewijs maar dan !
    😉

  • Nanda schreef:

    Hoe moeilijk ook…soms moet je wel. Gelukkig heb ik nog niet voor die keuze gestaan bij mijn zoon maar ik kan me voorstellen dat je eerst alles doet om ze te beschermen, maar wie niet luisteren wil moet maar voelen. Door de (eigen) ervaring leren ze meer dan door jouw waarschuwende woorden.
    Sterkte xxx

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL


Leave a Reply

  • het verleden

  • afdelingen