de situatie was zoals het was,
kon er niet zoveel aan doen,
behalve niet instemmen met.
Ben grote voorstander van wij.
maar als iemand een ik
wil zetten boven mij
is wij
verdwenen.

`t is dagelijkse kost af en toe
en het is moeilijk om jezelf trouw te blijven
niet te denken het ligt aan mij
het gebrek aan wij.

wij kent vele vormen,
in elke relatie komt het namelijk voorbij.
niet altijd normaal, niet altijd natuurlijk
ook niet altijd te rechtvaardigen
maar als je heel ver gaan kunt
wetenende de genen, de opvoeding , het voorbeeld
best wel te begrijpen.
Wat niet wil zeggen, dat IK mezelf opgeef.
Niemand heeft namelijk enig recht op mij,
alleen het genoegen en de vreugde van
als het een wij is.

Ik ben mezelf al lang voorbij
en loop soms achter anderen aan,
om tot de conclusie te komen
dat ik eigenlijk
zelf verantwoordelijk ben
voor mezelf.

Velen zullen hem niet snappen
anderen misschien des te meer.
Ik heb gekozen en anderen
beginnen nu te begrijpen waarom.
Das heel wat waard
maar erg dat je uberhaupt
kiezen moet.
Das triest.

XXXXXXXXXXXXXXXXX