18 jaar geleden zat ik om deze tijd in Leiden,
in een stoel voor het raam in het LUMC
te kijken naar de vliegtuigen die schiphol
als uit of in vlucht hadden.
Vertwijfeld wat de dag me zou brengen,
met angst maar ook met vertrouwen.

Het ontzettend missen van onze andere zoon
die toen nog geen anderhalf was,
en niet wetend hoe het deze ronde zou gaan,
of alles wel goed zou zijn,
na de vele medicatie.

Ik hoef geen fotoboek open te doen,
de herinneringen , de gevoelens, de geluiden,
de geuren, zo komen zo weer binnen.

Nu 18 jaar later, na een heftige puber tijd,
een ware zoektocht naar zichzelf,
heeft ook deze zijn weg gevonden.
En kijk ik vol trots en dankbaarheid
naar de 2 grote Liefdes van mijn leven.

K wens je een topdag lieve zoon van me,
en dat we maar nog heel lang van elkaar
mogen genieten.

XXXXXXXXX