Bestaat niet , is mijn motto.
Alles gebeurd met een reden al zien we die niet altijd.

Het feit dat ik , ongewild, meer vrije tijd heb
is toch een welkom iets.
Vooral nu in korte tijd er 2 mensen om me heen
over zijn gegaan naar een andere wereld.

De uitnodiging ligt klaar voor dinsdag
ik worstel er mee.
Al sprak ik haar regelmatig online in haar periode van ziek zijn
ik ben er het laatste jaar niet geweest, ook dat was voor mij
een strijd.
Niet dat ik er niet was, ik kon er niet toe komen om te gaan.
Hetzelfde houdt mij dinsdag tegen, het gevoel van geen
toegevoegde waarde te hebben , ik laat het graag aan echte vrienden over.

Het besef dat je in de een zo’n grote invloed hebt
en in de andere zo weinig.

Ondertussen opstarten van een training hier
waar ik mijn enthousiastme in kwijt kan.
Waar ik het gevoel heb ondertussen wel verschil te maken.
Niet verloren te zijn in de massa, niet langs die zijlijn te staan.

Het leven laat haar van haar grillige kant zien,
maar ook van een lieve zachtaardige , het een kan niet zonder het ander.
En ik besef: ik hoef ook niet het verschil te maken
voor een ander , alleen maar voor mezelf.

Het een brengt de balans voor het ander
en ik koester de mensen die me kennen en naar me omkijken
de mensen die ik enorm waardeer en dankbaar ben
dat ze in mijn leven willen zijn.
Vriendschappen zijn waardevol meer dan ooit
besef ik dat.

Take care lieverds van me.

XXXXXXXXX