En dan de survival, nog voor we de koffie op hebben
komt er al telefoontje, we moeten ter plekke want de eerste groep
is al onderweg.
Gooien alles in t kleine ding en vertrekken op een tijdstip
dat uilen uit de bomen vallen , en de natuur zich ten ruste legt.

Op plaats van aankomst is onze opdracht snel gevonden,
installeren we ons, maken contact met de post voor en achter ons,
krijgen gezeldschap die even wil komen maar bijna nog later
dan ons weer thuis is 🙂

we zien bekenden, minder bekenden, gemotiveerde en gedemotiveerde lopers
de slimmerikken, de lezers, de hoorders, maar ook de doordouwers
de gokkers en de onzekeren.
Meerder groepen zijn op meerdere plekken spontaan zoek en de fietsers
hebben er hun handen vol aan.

Maar om 6.40 komt dan vanmorgen ook eindelijk de laatste ploeg bij ons
doen wat ze moeten doen, zij gaan nog deurtje verder en wij pakken in.
Naar huis, zooi er uit, even naar t Mfc en dan ?
lekker naar bed.
Oudste hoor ik om iets van 12 maar zie ik pas vanavond weer.
Ook hij is moe met meer dan 24 uur bouwen,fietsen en afbreken.
Dat mag dan ook.

Er is nogal wat gebeurd onderweg maar ja voor sommigen?
Is het wel een echte survival geworden zoals t hoort
en voor de rest ?
Tja er zijn ook een aantal mensen die nu weten dat ze lezen moeten 🙂
XXXXXXXXXXXXX