Het spookt al geruime tijd door mijn hoofd,
het laat me niet los,
en staat me niet aan.

Ondertussen 5 jaar verder,
veel energie, tijd , geld er in zitten
het is DE sport van onze oudste.

Maar de NL bond doet er geen r.. aan.
Het kan zoveel mooier, groter, intensiever
maar ik weet als ik de voorzitter aan spreek
het me meer kost dan oplevert.
Zitten al jaren te wachten op een wedstrijd programma bijvoorbeeld.

Die nu zaakje in handen heeft is zuiver om het van die
ander af te kunnen pakken toendertijd.
En nu? Niks noppes nada……….

De twijfel bestaat uit:
Niets doen en afwachten, maar betekend wel dat veel energie
die we er in steken tegen een blinde muur oploopt.
OF
de knuppel in t hok mikken met gevolg dat ze ws andere
voorzitter willen en ik wel eens diegene kan zijn
die dan aangewezen word omdat ik denk dat het beter kan.
Of liever , anders ….
meer te doen , meer organiseren, meer open, meer bekendheid.

Ik weet het niet, ik weet het werkelijk niet,
er is nog te veel twijfel in me en de woorden :
Het is van Urk en t blijft van Urk galmen nog steeds in mijn hoofd.

K ga de Engelen vragen mij te helpen in deze,
om me inzicht te geven , een gevoel , een zienswijze.
Want ik weet het oprecht niet.
Opgeven en stoppen ?
Dat is in ieder geval geen optie……………
maar zou ik t kunnen , en zouden ze t mij gunnen.
Een vrouw , de enigste met eigen vereniging ,
maar wel Nederlands Kampioene, dat dan weer wel 🙂

Tijd zal t leren, nu eerst rustig slapen
want onze vereniging gaat lekker rustig door.
Op naar 2017 en ons 5 jarig jubileum.

XXXXXXXXXXXXXX