Oudste ging voor eerst naar basisschool,
en het was daar ronduit vies.
Het stonk , en plakte , het zag er niet uit.
Plaatselijke advertentie in dorpsblad
was oproep naar nieuwe schoonmaakster
de man die het deed
had er geen zin meer in, en dat was te zien.

Kon het niet verdragen dat oudste
en al die andere kinderen hun dagen door moesten brengen
in zo´n omgeving.
Niet omdat ik het zo leuk vond
maar toch maar sollicitatie.
31 oktober 2000.
Was op voorhand al aangenomen, ongezien.
Onder motto alles beter dan 😉

En zo begon ik op mijn verjaardag
in mijn uppie, de man zou me inwerken
maar kwam spontaan niet opdagen,
ik voelde me alleen, in de steek gelaten
en vertwijfeld of dit nou wel
zo´n goed idee was.

Verbeten is wel het woord
waarmee ik van start ging, en gaande weg
maakte ik een schema, vond de weg
en de middelen en ze waren toen al zo blij.
Ging niet om de dingen heen
maar er onderdoor, er tussen,
er achter en wat ik tegen kwam
is onbeschrijvelijk.

De jaren regen zich aan een,
het vertrouwen groeide en groeide,
het wederszijds respect bloeide op tot
een vertrouwenspositie die tot vandaag
staat als een huis.

Heel veel dingen zijn er gebeurd
met triest dieptepunt het overlijden van 2 leerkrachten
6 dagen na elkaar.
Absolute periode van intens verdriet
die ook weer innige deling van gevoelens meebracht.
Het versterkte ook weer de banden die er zijn.

Waar ik begon met 15 uur per week
zijn we nu 10 jaar verder, 3 werkgevers verder
(ben pandgebonden zoals je weet).
Elke aanbesteding was weer spannend,
wie zou nu mijn leidinggevende worden?
En nog belangrijker ,
wat moet ik nu weer inleveren.
Eindresultaat is dat ik nu draai
op 6 uur in de week,
en de toko nog steeds schoon is
al is het inmiddels
geen werk meer maar sport
op hoogste nivo.

Vanmiddag ben ik even geweest
heb ze een grote stolppot gekocht
en bomvol gepropt met kleine snoepjes 😉
Al jaren zitten ze te martelen met grote projecten
als bijv. de lantarens voor Sint Maarten.
3 lijmpistolen inclusief patronen
kunnen ze eindelijk de zaken goed in elkaar zetten.

Ben benieuwd wat de reacties gaan worden,
want van het hele team
zijn er maar 2
die er langer lopen dan mij.
Al is het verloop
absoluut niet groot daar
maar ach een fusie en dat soort gedoe
je kent het.

En inmiddels hoor ik bijna
bij het interieur
wat dagelijks
inmiddels met heel veel plezier
gedaan wordt.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX