Zo voelt het………….
summier zet ik een berichtje op FB.
Over openheid, eerlijkheid en respect.
En hoe dat zomaar zo zou veranderen.
Een situatie waar ik me nog steeds
eigenlijk geen raad mee weet.
Meestal denk ik er niet meer aan
maar soms ?

Ik leerde haar kennen via het werk,
onzeker, niet wetend waar naar toe,
gevangen in een relatie waar ze zelf niet met vooruit
en of achteruit kon.
Niet aan mij, maar ik was ten alle tijde open en eerlijk.
Daar had zij respect voor.

Tot dat we elkaar weer terugzagen op andere locatie
zij dingen deed die niet door de beugel konden.
Niet mijn ding, maar bellen, smsen , appen of ik alsjeblieft niet
want ze had tegen haar partner gelogen.
Die kwam er vanzelf achter en vroeg mij.
Ik ben die ik ben:
open en eerlijk.

Kreeg de wind van voren van partner die ik ook ken
ik had haar moeten waarschuwen …….
pardon ? Volwassen mensen, eigen keuzes, niet mijn probleem.
Kreeg te horen , terleurgesteld in mij door collega.
Omdat ik niet bereid was om te liegen voor haar.

Hierop werd ik verwijderd van FB , maakte zijn compleet nieuw account aan
onder een nickname.
Prima, geen contact meer willen, een vriendin van me laten zitten met iets voor haar.
Laat maar, vind  prima.
En dan , vallen ze in , beide op mijn pand.
En krijg ik een appje , alsof we elkaar gisteren nog hebben gesproken
en er niets aan de hand is.

IK kan dat niet, zo ben ik niet.
Vroeg om uitleg en werd afgepoeierd
en nu moet ik doen alsof er niets aan de hand is ?
Iemand kent me niet schijnbaar.
Maar ooit komen we elkaar weer tegen………

XXXXXXXXXXXXX